ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 483 ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਕੀਨੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ; ਪੁਰਿ ਤਜਿ ਕੈ ਅਨਤੈ ਬਸਹਿ ॥ कीनो इहै बिचार; पुरि तजि कै अनतै बसहि ॥ ਨਾਤਰ ਡਾਰੈ ਮਾਰਿ; ਜਰਾਸੰਧਿ ਭੂਪਤਿ ਪ੍ਰਬਲ ॥੧੯੨੯॥ नातर डारै मारि; जरासंधि भूपति प्रबल ॥१९२९॥ ਕੀਜੋ ਸੋਊ ਬਿਚਾਰ; ਜੋ ਭਾਵੈ ਸਭ ਜਨਨ ਮਨਿ ॥ कीजो सोऊ बिचार; जो भावै सभ जनन मनि ॥ ਅਪੁਨੇ ਚਿਤਹ ਬਿਚਾਰਿ; ਬਾਤ ਨ ਕੀਜੈ ਠਾਨਿ ਹਠ ॥੧੯੩੦॥ अपुने चितह बिचारि; बात न कीजै ठानि हठ ॥१९३०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਹ ਸਤ੍ਰ ਸੁ; ਲੈ ਕੇ ਕੁਟੰਬਨ ਜਾਦੋ ਪਰਾਏ ॥ तजि कै मथुरा सुनि कै इह सत्र सु; लै के कुट्मबन जादो पराए ॥ ਏਕ ਬਡੋ ਗਿਰਿ ਥੋ ਤਿਹ ਭੀਤਰ; ਨੈਕੁ ਟਿਕੇ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ एक बडो गिरि थो तिह भीतर; नैकु टिके चित मै सुखु पाए ॥ ਘੇਰਤ ਭਯੋ ਨਗ ਸੰਧਿ ਜਰਾ; ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਏ ॥ घेरत भयो नग संधि जरा; तिह की उपमा कबि स्याम सुनाए ॥ ਪਾਤਨ ਕੇ ਜਨ ਭਛਨ ਕਉ; ਭਟਵਾ ਨਹਿ ਬਾਂਦਰ ਹੀ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥੧੯੩੧॥ पातन के जन भछन कउ; भटवा नहि बांदर ही मिलि आए ॥१९३१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਤਬ ਮੰਤ੍ਰੀਅਨ; ਸੰਗਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥ जरासंधि तब मंत्रीअन; संगि यौ कहियो सुनाइ ॥ ਨਗ ਭਾਰੀ ਇਹ ਸੈਨ ਤੇ; ਨੈਕੁ ਨ ਸੋਧਿਯੋ ਜਾਇ ॥੧੯੩੨॥ नग भारी इह सैन ते; नैकु न सोधियो जाइ ॥१९३२॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਦੀਜੈ ਆਗਿ ਲਗਾਇ; ਦਸੋ ਦਿਸਾ ਤੇ ਘੇਰਿ ਗਿਰਿ ॥ दीजै आगि लगाइ; दसो दिसा ते घेरि गिरि ॥ ਆਪਨ ਹੀ ਜਰਿ ਜਾਇ; ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੁਟੰਬ ਸਨਿ ॥੧੯੩੩॥ आपन ही जरि जाइ; स्री जदुबीर कुट्मब सनि ॥१९३३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਗਿਰਿ ਕਉ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦਈ ਆਗਿ ਲਗਾਈ ॥ घेरि दसो दिस ते गिरि कउ; कबि स्याम कहै दई आगि लगाई ॥ ਤੈਸੇ ਹੀ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹਿਯੋ; ਤਿਹ ਪਉਨ ਸੋ ਆਗਿ ਘਨੀ ਹਹਰਾਈ ॥ तैसे ही पउन प्रचंड बहियो; तिह पउन सो आगि घनी हहराई ॥ ਜੀਵ ਬਡੋ ਤ੍ਰਿਨ ਰੂਖ ਘਨੇ; ਛਿਨ ਬੀਚ ਦਏ ਫੁਨਿ ਤਾਹਿ ਜਰਾਈ ॥ जीव बडो त्रिन रूख घने; छिन बीच दए फुनि ताहि जराई ॥ ਤਉਨ ਘਰੀ ਤਿਨ ਲੋਗਨ ਪੈ; ਫੁਨਿ ਹੋਤ ਭਈ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੧੯੩੪॥ तउन घरी तिन लोगन पै; फुनि होत भई अति ही दुखदाई ॥१९३४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੀਵ ਮਨੁਛ ਜਰੋ ਤ੍ਰਿਨ ਜਬੈ ॥ जीव मनुछ जरो त्रिन जबै ॥ ਸੰਕਾ ਕਰਤ ਭਏ ਭਟ ਤਬੈ ॥ संका करत भए भट तबै ॥ ਮਿਲਿ ਸਭ ਹੀ ਜਦੁਪਤਿ ਪਹਿ ਆਏ ॥ मिलि सभ ही जदुपति पहि आए ॥ ਦੀਨ ਭਾਂਤਿ ਹੁਇ ਅਤਿ ਘਿਘਿਆਏ ॥੧੯੩੫॥ दीन भांति हुइ अति घिघिआए ॥१९३५॥ ਸਭ ਜਾਦੋ ਬਾਚ ॥ सभ जादो बाच ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ! ਹਮਰੀ ਰਛਾ ਕੀਜੈ ॥ प्रभ जू ! हमरी रछा कीजै ॥ ਜੀਵ ਰਾਖ ਇਨ ਸਭ ਕੋ ਲੀਜੈ ॥ जीव राख इन सभ को लीजै ॥ ਆਪਹਿ ਕੋਊ ਉਪਾਵ ਬਤਈਯੈ ॥ आपहि कोऊ उपाव बतईयै ॥ ਕੈ ਭਜੀਐ ਕੈ ਜੂਝ ਮਰਈਯੈ ॥੧੯੩੬॥ कै भजीऐ कै जूझ मरईयै ॥१९३६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਿਨ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ; ਗਿਰਿ ਕਉ ਸੰਗਿ ਪਾਇਨ ਕੇ ਮਸਕਿਯੋ ॥ तिन की बतीया सुनि कै प्रभ जू; गिरि कउ संगि पाइन के मसकियो ॥ ਨ ਸਕਿਯੋ ਸਹ ਭਾਰ ਸੁ ਤਾ ਪਗ ਕੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਲ ਲਉ ਧਸਕਿਯੋ ॥ न सकियो सह भार सु ता पग को; कबि स्याम भनै जल लउ धसकियो ॥ ਉਸਕਿਯੋ ਗਿਰਿ ਊਰਧ ਕੋ ਧਸਿ ਕੈ; ਕੋਊ ਪਾਵਕ ਜੀਵ ਜਰਾ ਨ ਸਕਿਯੋ ॥ उसकियो गिरि ऊरध को धसि कै; कोऊ पावक जीव जरा न सकियो ॥ ਜਦੁਬੀਰ ਹਲੀ ਤਿਹ ਸੈਨ ਮੈ ਕੂਦਿ; ਪਰੇ, ਨ ਹਿਯਾ ਤਿਨ ਕੌ ਕਸਿਕਿਯੋ ॥੧੯੩੭॥ जदुबीर हली तिह सैन मै कूदि; परे, न हिया तिन कौ कसिकियो ॥१९३७॥ ਏਕਹਿ ਹਾਥਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ; ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਬਹੁਤੇ ਭਟ ਮਾਰੇ ॥ एकहि हाथि गदा गहि स्याम जू; भूपति के बहुते भट मारे ॥ ਅਉਰ ਘਨੇ ਅਸਵਾਰ ਹਨੇ; ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਘਨੇ ਗਜਿ ਕੈ ਭੁਇ ਪਾਰੇ ॥ अउर घने असवार हने; बिनु प्रान घने गजि कै भुइ पारे ॥ ਪਾਇਨ ਪੰਤ ਹਨੇ ਅਗਨੇ ਰਥ; ਤੋਰਿ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥ पाइन पंत हने अगने रथ; तोरि रथी बिरथी करि डारे ॥ ਜੀਤ ਭਈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਯੋ ਕਬਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ, ਸਭ ਯੋ ਅਰਿ ਹਾਰੇ ॥੧੯੩੮॥ जीत भई जदुबीर की यो कबि; स्याम कहै, सभ यो अरि हारे ॥१९३८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |