ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 253 ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਮਿਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ; ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਖੇਲ ਮਚਾਵਤ ਹੈ ॥ गोपिन सो मिल कै हरि जी; जमुना तटि खेल मचावत है ॥ ਜਿਮ ਬੋਲਤ ਹੈ ਖਗ ਬੋਲਤ ਹੈ; ਜਿਮ ਧਾਵਤ ਹੈ ਤਿਮ ਧਾਵਤ ਹੈ ॥ जिम बोलत है खग बोलत है; जिम धावत है तिम धावत है ॥ ਫਿਰਿ ਬੈਠਿ ਬਰੇਤਨ ਮਧ ਮਨੋ; ਹਰਿ ਸੋ ਵਹ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ॥ फिरि बैठि बरेतन मध मनो; हरि सो वह ताल बजावत है ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਸੁਭ ਗੀਤ ਭਲੇ ਮੁਖ ਗਾਵਤ ਹੈ ॥੧੧੯॥ कबि स्याम कहै तिन की उपमा; सुभ गीत भले मुख गावत है ॥११९॥ ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਪੈ; ਮਿਲਿ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਹਰਿ ਖੇਲਤ ਹੈ ॥ कुंजन मै जमुना तटि पै; मिलि गोपिन सो हरि खेलत है ॥ ਤਰਿ ਕੈ ਤਬ ਹੀ ਸਿਗਰੀ ਜਮੁਨਾ; ਹਟਿ ਮਧਿ ਬਰੇਤਨ ਪੇਲਤ ਹੈ ॥ तरि कै तब ही सिगरी जमुना; हटि मधि बरेतन पेलत है ॥ ਫਿਰਿ ਕੂਦਤ ਹੈ ਜੁ ਮਨੋ ਨਟ ਜਿਉ; ਜਲ ਕੋ ਹਿਰਦੇ ਸੰਗਿ ਰੇਲਤ ਹੈ ॥ फिरि कूदत है जु मनो नट जिउ; जल को हिरदे संगि रेलत है ॥ ਫਿਰਿ ਹ੍ਵੈ ਹੁਡੂਆ ਲਰਕੇ ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਤੇ; ਆਪਸਿ ਮੈ ਸਿਰ ਮੇਲਤ ਹੈ ॥੧੨੦॥ फिरि ह्वै हुडूआ लरके दुहूं ओर ते; आपसि मै सिर मेलत है ॥१२०॥ ਆਇ ਜਬੈ ਹਰਿ ਜੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਪਨੇ; ਖਾਇ ਕੈ ਭੋਜਨ ਖੇਲਨ ਲਾਗੇ ॥ आइ जबै हरि जी ग्रिहि आपने; खाइ कै भोजन खेलन लागे ॥ ਮਾਤ ਕਹੈ ਨ ਰਹੈ ਘਰਿ ਭੀਤਰਿ; ਬਾਹਰਿ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਉਠਿ ਭਾਗੇ ॥ मात कहै न रहै घरि भीतरि; बाहरि को तब ही उठि भागे ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਪਤਿ ਬੀਥਿਨ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥ स्याम कहै तिन की उपमा; ब्रिज के पति बीथिन मै अनुरागे ॥ ਖੇਲ ਮਚਾਇ ਦਯੋ ਲੁਕ ਮੀਚਨ; ਗੋਪ ਸਭੈ ਤਿਹ ਕੇ ਰਸਿ ਪਾਗੇ ॥੧੨੧॥ खेल मचाइ दयो लुक मीचन; गोप सभै तिह के रसि पागे ॥१२१॥ ਖੇਲਤ ਹੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟ ਪੈ; ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਹਰਿ ਬਾਰਨ ਸੋ ॥ खेलत है जमुना तट पै; मन आनंद कै हरि बारन सो ॥ ਚੜਿ ਰੂਖ ਚਲਾਵਤ ਸੋਟ ਕਿਧੋ; ਸੋਊ ਧਾਇ ਕੈ ਲਿਆਵੈ ਗੁਆਰਨ ਕੋ ॥ चड़ि रूख चलावत सोट किधो; सोऊ धाइ कै लिआवै गुआरन को ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੀ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਮਨੋ ਮਧਿ ਅਨੰਤ ਅਪਾਰਨ ਸੋ ॥ कबि स्याम लखी तिन की उपमा; मनो मधि अनंत अपारन सो ॥ ਬਲ ਜਾਤ ਸਬੈ ਮੁਨਿ ਦੇਖਨ ਕੌ; ਕਰਿ ਕੈ ਬਹੁ ਜੋਗ ਹਜਾਰਨ ਸੋ ॥੧੨੨॥ बल जात सबै मुनि देखन कौ; करि कै बहु जोग हजारन सो ॥१२२॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਖੇਲਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे गोपिन सो खेलबो बरननं ॥ ਅਥ ਮਾਖਨ ਚੁਰਾਇ ਖੈਬੋ ਕਥਨੰ ॥ अथ माखन चुराइ खैबो कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਖੇਲਨ ਕੇ ਮਿਸ ਪੈ ਹਰਿ ਜੀ; ਘਰਿ ਭੀਤਰ ਪੈਠਿ ਕੈ ਮਾਖਨ ਖਾਵੈ ॥ खेलन के मिस पै हरि जी; घरि भीतर पैठि कै माखन खावै ॥ ਨੈਨਨ ਸੈਨ ਤਬੈ ਕਰਿ ਕੈ; ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਸੁ ਖੁਲਾਵੈ ॥ नैनन सैन तबै करि कै; सभ गोपिन को तब ही सु खुलावै ॥ ਬਾਕੀ ਬਚਿਯੋ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਲੈ ਕਰਿ; ਬਾਨਰ ਕੇ ਮੁਖ ਭੀਤਰਿ ਪਾਵੈ ॥ बाकी बचियो अपने करि लै करि; बानर के मुख भीतरि पावै ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਇਹ ਕੈ ਬਿਧਿ ਗੋਪਿਨ ਕਾਨ੍ਹ ਖਿਝਾਵੈ ॥੧੨੩॥ स्याम कहै तिह की उपमा; इह कै बिधि गोपिन कान्ह खिझावै ॥१२३॥ ਖਾਇ ਗਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜਬ ਮਾਖਨ; ਤਉ ਗੁਪੀਆ ਸਭ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੀ ॥ खाइ गयो हरि जी जब माखन; तउ गुपीआ सभ जाइ पुकारी ॥ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਪਤਿ ਕੀ ਪਤਨੀ ਤੁਮ; ਡਾਰ ਦਈ ਦਧਿ ਕੀ ਸਭ ਖਾਰੀ ॥ बात सुनो पति की पतनी तुम; डार दई दधि की सभ खारी ॥ ਕਾਨਹਿ ਕੇ ਡਰ ਤੇ ਹਮ ਚੋਰ ਕੈ; ਰਾਖਤ ਹੈ ਚੜਿ ਊਚ ਅਟਾਰੀ ॥ कानहि के डर ते हम चोर कै; राखत है चड़ि ऊच अटारी ॥ ਊਖਲ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਮਨਹਾ ਪਰ; ਖਾਤ ਹੈ ਲੰਗਰ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰੀ ॥੧੨੪॥ ऊखल को धरि कै मनहा पर; खात है लंगर दै करि गारी ॥१२४॥ ਹੋਤ ਨਹੀ ਜਿਹ ਕੇ ਘਰ ਮੈ; ਦਧਿ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰਨ ਸੋਰ ਕਰੈ ਹੈ ॥ होत नही जिह के घर मै; दधि दै करि गारन सोर करै है ॥ ਜੋ ਲਰਕਾ ਜਨਿ ਕੈ ਖਿਝ ਹੈ ਜਨ; ਤੋ ਮਿਲਿ ਸੋਟਨ ਸਾਥ ਮਰੈ ਹੈ ॥ जो लरका जनि कै खिझ है जन; तो मिलि सोटन साथ मरै है ॥ ਆਇ ਪਰੈ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਤਿਹ ਪੈ; ਸਿਰ ਕੇ ਤਿਹ ਬਾਰ ਉਖਾਰ ਡਰੈ ਹੈ ॥ आइ परै जु त्रीआ तिह पै; सिर के तिह बार उखार डरै है ॥ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਜਸੁਦਾ ! ਸੁਤ ਕੀ; ਸੁ ਬਿਨਾ ਉਤਪਾਤ ਨ ਕਾਨ੍ਹ ਟਰੈ ਹੈ ॥੧੨੫॥ बात सुनो जसुदा ! सुत की; सु बिना उतपात न कान्ह टरै है ॥१२५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |