ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1340 ਬਹੁਰਿ ਬਚਨ ਤਿਨ ਨਾਰਿ ਉਚਾਰੇ ॥ बहुरि बचन तिन नारि उचारे ॥ ਮੈ ਨ ਰਹਤ ਹੌ ਗਾਵ ਤਿਹਾਰੇ ॥ मै न रहत हौ गाव तिहारे ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਜਾਤ ਤਹਾ ਤੇ ਭਈ ॥ यौ कहि जात तहा ते भई ॥ ਸੋਫੀ ਯਹਿ ਕੂਟਿ ਭੰਗੇਰੀ ਗਈ ॥੧੭॥ सोफी यहि कूटि भंगेरी गई ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਧਨ ਤੇ ਧਨਵੰਤ ਭੀ; ਕਰਿ ਤਿਹ ਧਨ ਕੀ ਹਾਨਿ ॥ निरधन ते धनवंत भी; करि तिह धन की हानि ॥ ਸੋਫੀ ਕਹ ਅਮਲਿਨ ਛਰਾ; ਦੇਖਤ ਸਕਲ ਜਹਾਨ ॥੧੮॥ सोफी कह अमलिन छरा; देखत सकल जहान ॥१८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਚਉਰਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੮੪॥੬੮੯੦॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ चउरासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३८४॥६८९०॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚਿਤ੍ਰ ਕੇਤੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਪੂਰਬ ॥ चित्र केतु राजा इक पूरब ॥ ਜਿਹ ਬਚਿਤ੍ਰ ਰਥ ਪੁਤ੍ਰ ਅਪੂਰਬ ॥ जिह बचित्र रथ पुत्र अपूरब ॥ ਚਿਤ੍ਰਾਪੁਰ ਨਗਰ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥ चित्रापुर नगर तिह सोहै ॥ ਜਿਹ ਢਿਗ ਦੇਵ ਦੈਤ ਪੁਰ ਕੋ ਹੈ ॥੧॥ जिह ढिग देव दैत पुर को है ॥१॥ ਸ੍ਰੀ ਕਟਿ ਉਤਿਮ ਦੇ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥ स्री कटि उतिम दे तिह नारी ॥ ਸੂਰਜ ਵਤ ਤਿਹ ਧਾਮ ਦੁਲਾਰੀ ॥ सूरज वत तिह धाम दुलारी ॥ ਜਿਹ ਸਮ ਸੁੰਦਰਿ ਨਾਰਿ ਨ ਕੋਈ ॥ जिह सम सुंदरि नारि न कोई ॥ ਆਗੇ ਭਈ ਨ ਪਾਛੇ ਹੋਈ ॥੨॥ आगे भई न पाछे होई ॥२॥ ਬਾਨੀ ਰਾਇ ਤਹਾ ਇਕ ਸਾਹਾ ॥ बानी राइ तहा इक साहा ॥ ਜਿਹ ਮੁਖੁ ਸਮ ਸੁੰਦਰਿ ਨਹਿ ਮਾਹਾ ॥ जिह मुखु सम सुंदरि नहि माहा ॥ ਸ੍ਰੀ ਗੁਲਜਾਰ ਰਾਇ ਸੁਤ ਤਾ ਕੇ ॥ स्री गुलजार राइ सुत ता के ॥ ਦੇਵ ਦੈਤ ਕੋਇ ਤੁਲਿ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੩॥ देव दैत कोइ तुलि न वा के ॥३॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਤਾ ਕੋ ਲਖਿ ਰੂਪਾ ॥ राज सुता ता को लखि रूपा ॥ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ਅਨੂਪਾ ॥ मोहि रही मन माहि अनूपा ॥ ਏਕ ਸਹਚਰੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥ एक सहचरी तहा पठाई ॥ ਜਿਹ ਤਿਹ ਭਾਂਤਿ ਤਹਾ ਲੈ ਆਈ ॥੪॥ जिह तिह भांति तहा लै आई ॥४॥ ਮਿਲਤ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਸੌ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥ मिलत कुअरि ता सौ सुखु पायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਮਿਲਿ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥ भांति भांति मिलि भोग कमायो ॥ ਚੁੰਬਨ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਲੀਏ ॥ चु्मबन भांति भांति के लीए ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਕੇ ਆਸਨ ਕੀਏ ॥੫॥ भांति अनिक के आसन कीए ॥५॥ ਤਬ ਲਗਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤਹ ਆਯੋ ॥ तब लगि मात पिता तह आयो ॥ ਨਿਰਖਿ ਸੁਤਾ ਚਿਤ ਮੈ ਦੁਖ ਪਾਯੋ ॥ निरखि सुता चित मै दुख पायो ॥ ਕਿਹ ਛਲ ਸੌ ਇਹ ਦੁਹੂੰ ਸੰਘਾਰੋ ॥ किह छल सौ इह दुहूं संघारो ॥ ਛਤ੍ਰ ਜਾਰ ਕੇ ਸਿਰ ਪਰ ਢਾਰੋ ॥੬॥ छत्र जार के सिर पर ढारो ॥६॥ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ਫਾਸੀ ਗਰੁ ਡਾਰੀ ॥ दुहूंअन के फासी गरु डारी ॥ ਪਿਤਾ ਸਹਿਤ ਮਾਤਾ ਹਨਿ ਡਾਰੀ ॥ पिता सहित माता हनि डारी ॥ ਫਾਸ ਕੰਠ ਤੇ ਲਈ ਨਕਾਰੀ ॥ फास कंठ ते लई नकारी ॥ ਬੋਲਿ ਲੋਗ ਸਭ ਐਸ ਉਚਾਰੀ ॥੭॥ बोलि लोग सभ ऐस उचारी ॥७॥ ਇਨ ਦੁਹੂੰ ਜੋਗ ਸਾਧਨਾ ਸਾਧੀ ॥ इन दुहूं जोग साधना साधी ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਪਵਨ ਅਰਾਧੀ ॥ न्रिप रानी जुत पवन अराधी ॥ ਬਾਰਹ ਬਰਿਸ ਬੀਤ ਹੈ ਜਬ ਹੀ ॥ बारह बरिस बीत है जब ही ॥ ਜਗਿ ਹੈ ਛਾਡਿ ਤਾਰਿਯਹਿ ਤਬ ਹੀ ॥੮॥ जगि है छाडि तारियहि तब ही ॥८॥ ਤਬ ਲਗਿ ਤਾਤ ਦਿਯਾ ਮੁਹਿ ਰਾਜਾ ॥ तब लगि तात दिया मुहि राजा ॥ ਰਾਜ ਸਾਜ ਕਾ ਸਕਲ ਸਮਾਜਾ ॥ राज साज का सकल समाजा ॥ ਤਬ ਲਗਿ ਤਾ ਕੋ ਰਾਜ ਕਮੈ ਹੋ ॥ तब लगि ता को राज कमै हो ॥ ਜਬ ਜਗ ਹੈ ਤਾ ਕੌ ਤਬ ਦੈ ਹੋ ॥੯॥ जब जग है ता कौ तब दै हो ॥९॥ ਇਹ ਛਲ ਤਾਤ ਮਾਤ ਕਹ ਘਾਈ ॥ इह छल तात मात कह घाई ॥ ਲੋਗਨ ਸੌ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਜਨਾਈ ॥ लोगन सौ इह भांति जनाई ॥ ਜਬ ਅਪਨੋ ਦ੍ਰਿੜ ਰਾਜ ਪਕਾਯੋ ॥ जब अपनो द्रिड़ राज पकायो ॥ ਛਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸੀਸ ਫਿਰਾਯੋ ॥੧੦॥ छत्र मित्र के सीस फिरायो ॥१०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਾਤ ਮਾਤ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਹਨਿ; ਦਿਯੋ ਮਿਤ੍ਰ ਕੌ ਰਾਜ ॥ तात मात इह भांति हनि; दियो मित्र कौ राज ॥ ਸਕਤ ਨ ਕੋਈ ਪਛਾਨਿ ਕਰਿ; ਚੰਚਲਾਨ ਕੇ ਕਾਜ ॥੧੧॥ सकत न कोई पछानि करि; चंचलान के काज ॥११॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਪਚਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੮੫॥੬੯੦੧॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ पचासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३८५॥६९०१॥अफजूं॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |