ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1243 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚੰਚਲ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਇਕ ਨਰਵਰ ॥ चंचल सैन न्रिपति इक नरवर ॥ ਅਵਰ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਾ ਕੀ ਨਹਿ ਸਰਬਰ ॥ अवर न्रिपति ता की नहि सरबर ॥ ਚੰਚਲ ਦੇ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ਦਾਰਾ ॥ चंचल दे ता के घर दारा ॥ ਤਾ ਸਮ ਦੇਵ ਨ ਦੇਵ ਕੁਮਾਰਾ ॥੧॥ ता सम देव न देव कुमारा ॥१॥ ਸੁੰਦਰਿਤਾ ਇਹ ਕਹੀ ਨ ਆਵੈ ॥ सुंदरिता इह कही न आवै ॥ ਜਾ ਕੋ ਮਦਨ ਹੇਰਿ ਲਲਚਾਵੈ ॥ जा को मदन हेरि ललचावै ॥ ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਧਰੀ ॥ जोबन जेब अधिक तिह धरी ॥ ਮੈਨ ਸੁ ਨਾਰ ਭਰਤ ਜਨੁ ਭਰੀ ॥੨॥ मैन सु नार भरत जनु भरी ॥२॥ ਤਾ ਕੇ ਏਕ ਧਾਮ ਸੁਤ ਭਯੋ ॥ ता के एक धाम सुत भयो ॥ ਬੀਸ ਬਰਿਸ ਕੋ ਹ੍ਵੈ ਮਰਿ ਗਯੋ ॥ बीस बरिस को ह्वै मरि गयो ॥ ਰਨਿਯਹਿ ਬਾਢਾ ਸੋਕ ਅਪਾਰਾ ॥ रनियहि बाढा सोक अपारा ॥ ਜਾ ਤੇ ਸਭ ਬਿਸਰਾ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥੩॥ जा ते सभ बिसरा घर बारा ॥३॥ ਤਹ ਇਕ ਪੂਤ ਸਾਹ ਕੋ ਆਯੋ ॥ तह इक पूत साह को आयो ॥ ਤੇਜਵਾਨ ਦੁਤਿ ਕੋ ਜਨੁ ਜਾਯੋ ॥ तेजवान दुति को जनु जायो ॥ ਜੈਸੋ ਤਿਹ ਸੁਤ ਕੋ ਥੋ ਰੂਪਾ ॥ जैसो तिह सुत को थो रूपा ॥ ਤੈਸੋ ਈ ਤਿਹ ਲਗਤ ਸਰੂਪਾ ॥੪॥ तैसो ई तिह लगत सरूपा ॥४॥ ਜਬ ਰਾਨੀ ਸੋ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥ जब रानी सो पुरख निहारा ॥ ਲਾਜ ਸਾਜ ਤਜ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਾ ॥ लाज साज तज ह्रिदै बिचारा ॥ ਯਾ ਸੌ ਕਾਮ ਭੋਗ ਅਬ ਕਰਿਯੈ ॥ या सौ काम भोग अब करियै ॥ ਨਾਤਰ ਮਾਰ ਛੁਰਕਿਆ ਮਰਿਯੈ ॥੫॥ नातर मार छुरकिआ मरियै ॥५॥ ਜਬ ਵਹੁ ਕੁਅਰ ਰਾਹ ਤਿਹ ਆਵੈ ॥ जब वहु कुअर राह तिह आवै ॥ ਚੰਚਲ ਦੇਖਨ ਕੌ ਤਿਹ ਜਾਵੈ ॥ चंचल देखन कौ तिह जावै ॥ ਇਕ ਦਿਨ ਤਾ ਕੇ ਨਾਥ ਨਿਹਾਰੀ ॥ इक दिन ता के नाथ निहारी ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੌ ਤਿਹ ਬਾਤ ਉਚਾਰੀ ॥੬॥ इह बिधि सौ तिह बात उचारी ॥६॥ ਕਿਹ ਨਿਮਿਤਿ ਇਹ ਠਾਂ ਤੂ ਆਈ? ॥ किह निमिति इह ठां तू आई? ॥ ਹੇਰਿ ਰਹੀ ਕਿਹ ਕਹ ਦ੍ਰਿਗ ਲਾਈ? ॥ हेरि रही किह कह द्रिग लाई? ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥ तब रानी इह भांति उचारो ॥ ਸੁਨਹੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ! ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥੭॥ सुनहु न्रिपति! तुम बचन हमारो ॥७॥ ਜਸ ਤਵ ਸੁਤ, ਸੁਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥ जस तव सुत, सुर लोक सिधायो ॥ ਸੋ ਧਰਿ ਰੂਪ ਦੁਤਿਯ ਜਨੁ ਆਯੋ ॥ सो धरि रूप दुतिय जनु आयो ॥ ਤਿਹ ਤੁਮ ਮੁਰਿ ਢਿਗ ਸੇਜ ਸੁਵਾਵੋ ॥ तिह तुम मुरि ढिग सेज सुवावो ॥ ਹਮਰੇ ਚਿਤ ਕੋ ਤਾਪ ਮਿਟਾਵੋ ॥੮॥ हमरे चित को ताप मिटावो ॥८॥ ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥ मूरख भेद अभेद न पायो ॥ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇ ਆਪੁ ਲੈ ਆਯੋ ॥ ताहि बुलाइ आपु लै आयो ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਪੁਨਿ ਤਿਹ ਭਰੁਆਪਨ ਕਰਿਯੋ ॥ न्रिप पुनि तिह भरुआपन करियो ॥ ਭਲੋ ਬੁਰੋ ਨ ਬਿਚਾਰਿ ਬਿਚਰਿਯੋ ॥੯॥ भलो बुरो न बिचारि बिचरियो ॥९॥ ਭਰੂਆ ਕੀ ਕ੍ਰਿਆ ਕਹ ਕਰਿਯੋ ॥ भरूआ की क्रिआ कह करियो ॥ ਚਾਰਿ ਬਿਚਾਰ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਰਿਯੋ ॥ चारि बिचार कछू न बिचरियो ॥ ਦੂਤੀ ਪਠਵਨ ਤੇ ਤ੍ਰਿਯ ਬਚੀ ॥ दूती पठवन ते त्रिय बची ॥ ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਦੂਤੀ ਕਰਿ ਰਚੀ ॥੧੦॥ भूपति की दूती करि रची ॥१०॥ ਤਾਹਿ ਸੇਜ ਕੇ ਨਿਕਟ ਸੁਵਾਵੈ ॥ ताहि सेज के निकट सुवावै ॥ ਭਲੋ ਭਲੋ ਭੋਜਨ ਤਿਹ ਖੁਵਾਵੈ ॥ भलो भलो भोजन तिह खुवावै ॥ ਕਹੈ ਸੁ ਸੁਤ ਮੁਰ ਕੀ ਅਨੁਹਾਰਾ ॥ कहै सु सुत मुर की अनुहारा ॥ ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਸੰਗ ਹਮਰੋ ਪ੍ਯਾਰਾ ॥੧੧॥ ता ते या संग हमरो प्यारा ॥११॥ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਕੌ ਭੋਜ ਖੁਵਾਰੈ ॥ जो त्रिय ता कौ भोज खुवारै ॥ ਰਾਨੀ ਝਝਕਿ ਤਾਹਿ ਤ੍ਰਿਯ ਡਾਰੈ ॥ रानी झझकि ताहि त्रिय डारै ॥ ਇਹ ਮੋਰੇ ਸੁਤ ਕੀ ਅਨੁਹਾਰਾ ॥ इह मोरे सुत की अनुहारा ॥ ਭਲੋ ਭਲੋ ਚਹਿਯਤ ਤਿਹ ਖ੍ਵਾਰਾ ॥੧੨॥ भलो भलो चहियत तिह ख्वारा ॥१२॥ ਨਿਕਟਿ ਆਪਨੇ ਤਾਹਿ ਸੁਵਾਵੈ ॥ निकटि आपने ताहि सुवावै ॥ ਤਿਹ ਢਿਗ ਅਪਨੀ ਸੇਜ ਬਿਛਾਵੈ ॥ तिह ढिग अपनी सेज बिछावै ॥ ਜਬ ਤਾ ਸੰਗ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥ जब ता संग न्रिपति स्वै जावै ॥ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੩॥ तब त्रिय ता संग भोग कमावै ॥१३॥ ਕਸਿ ਕਸਿ ਰਮੈ ਜਾਰ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥ कसि कसि रमै जार के संगा ॥ ਦਲਿ ਮਲਿ ਤਾਹਿ ਕਰੈ ਸਰਬੰਗਾ ॥ दलि मलि ताहि करै सरबंगा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਭੋਗ ਕਮਾਈ ॥ भांति भांति तन भोग कमाई ॥ ਸੋਇ ਰਹੈ ਤ੍ਯੋਂ ਹੀ ਲਪਟਾਈ ॥੧੪॥ सोइ रहै त्यों ही लपटाई ॥१४॥ ਇਕ ਦਿਨ ਗਈ ਜਾਰ ਪਹਿ ਰਾਨੀ ॥ इक दिन गई जार पहि रानी ॥ ਸੋਵਤ ਜਗਾ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ सोवत जगा न्रिपति अभिमानी ॥ ਮੁਖ ਚੁੰਬਨ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥ मुख चु्मबन तिह ताहि निहारा ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਧ੍ਰਿਗ ਬਚ ਹ੍ਵੈ ਕੋਪ ਉਚਾਰਾ ॥੧੫॥ ध्रिग ध्रिग बच ह्वै कोप उचारा ॥१५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |