ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1237 ਤਹ ਹੁਤੋ ਰਾਇ ਦਿਲਵਾਲੀ ॥ तह हुतो राइ दिलवाली ॥ ਜਾਨਕ ਦੂਸਰਾਂਸੁ ਹੈ ਮਾਲੀ ॥ जानक दूसरांसु है माली ॥ ਸੋ ਪਹਿ ਜਾਤ ਨ ਪ੍ਰਭਾ ਬਖਾਨੀ ॥ सो पहि जात न प्रभा बखानी ॥ ਉਰਝਿ ਰਹੀ ਦੁਤਿ ਹੇਰਤ ਰਾਨੀ ॥੩॥ उरझि रही दुति हेरत रानी ॥३॥ ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਸਨੇਹ ਬਢਾਯੋ ॥ ता सौ अधिक सनेह बढायो ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥ एक दिवस ग्रिह बोलि पठायो ॥ ਸੋ ਤਬ ਹੀ ਸੁਨਿ ਬਚ ਪਹ ਗਯੋ ॥ सो तब ही सुनि बच पह गयो ॥ ਭੇਟਤ ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਭਯੋ ॥੪॥ भेटत राज कुअरि कह भयो ॥४॥ ਪੋਸਤ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਮੰਗਾਈ ॥ पोसत भांग अफीम मंगाई ॥ ਏਕ ਸੇਜ ਪਰ ਬੈਠਿ ਚੜਾਈ ॥ एक सेज पर बैठि चड़ाई ॥ ਜਬ ਮਦ ਸੋ ਮਤਵਾਰੇ ਭਏ ॥ जब मद सो मतवारे भए ॥ ਤਬ ਹੀ ਸੋਕ ਬਿਸਰਿ ਸਭ ਗਏ ॥੫॥ तब ही सोक बिसरि सभ गए ॥५॥ ਏਕ ਸੇਜ ਪਰ ਬੈਠਿ ਕਲੋਲਹਿ ॥ एक सेज पर बैठि कलोलहि ॥ ਰਸ ਕੀ ਕਥਾ ਰਸਿਕ ਮਿਲਿ ਬੋਲਹਿ ॥ रस की कथा रसिक मिलि बोलहि ॥ ਚੁੰਬਨ ਔਰ ਅਲਿੰਗਨ ਕਰਹੀ ॥ चु्मबन और अलिंगन करही ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰਹੀ ॥੬॥ भांति भांति के भोगन भरही ॥६॥ ਰਾਨੀ ਰਮਤ ਅਧਿਕ ਉਰਝਾਈ ॥ रानी रमत अधिक उरझाई ॥ ਭੋਗ ਗਏ ਦਿਲਵਾਲੀ ਰਾਈ ॥ भोग गए दिलवाली राई ॥ ਚਿਤ ਅਪਨੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੋ ॥ चित अपनै इह भांति बिचारो ॥ ਮੈ ਯਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗ ਸਿਧਾਰੋ ॥੭॥ मै याही के संग सिधारो ॥७॥ ਰਾਜ ਪਾਟ ਮੇਰੇ ਕਿਹ ਕਾਜਾ ॥ राज पाट मेरे किह काजा ॥ ਮੋ ਕਹ ਨਹੀ ਸੁਹਾਵਤ ਰਾਜਾ ॥ मो कह नही सुहावत राजा ॥ ਮੈ ਸਾਜਨ ਕੇ ਸਾਥ ਸਿਧੈਹੌ ॥ मै साजन के साथ सिधैहौ ॥ ਭਲੀ ਬੁਰੀ ਸਿਰ ਮਾਝ ਸਹੈਹੌ ॥੮॥ भली बुरी सिर माझ सहैहौ ॥८॥ ਜਹਾ ਸਿੰਘ ਮਾਰਤ ਬਨ ਮਾਹੀ ॥ जहा सिंघ मारत बन माही ॥ ਸੁਨਾ ਦੋਹਰਾ ਏਕ ਤਹਾ ਹੀ ॥ सुना दोहरा एक तहा ही ॥ ਚੜਿ ਝੰਪਾਨ ਤਿਹ ਠੌਰ ਸਿਧਾਈ ॥ चड़ि झ्मपान तिह ठौर सिधाई ॥ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਤਹੀ ਸਹੇਟ ਬਤਾਈ ॥੯॥ मित्रहि तही सहेट बताई ॥९॥ ਮਹਾ ਗਹਿਰ ਬਨ ਮੈ ਜਬ ਗਈ ॥ महा गहिर बन मै जब गई ॥ ਲਘੁ ਇਛਾ ਕਹ ਉਤਰਤ ਭਈ ॥ लघु इछा कह उतरत भई ॥ ਤਹ ਤੇ ਗਈ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥ तह ते गई मित्र के संगा ॥ ਛਿਤ ਮੈ ਡਾਰਿ ਸ੍ਰੋਣ ਕੇ ਰੰਗਾ ॥੧੦॥ छित मै डारि स्रोण के रंगा ॥१०॥ ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਥ ਸਜਨ ਕੇ ਗਈ ॥ जब त्रिय साथ सजन के गई ॥ ਤਬ ਅਸ ਸਖੀ ਪੁਕਾਰਤ ਭਈ ॥ तब अस सखी पुकारत भई ॥ ਲਏ ਸਿੰਘ ਰਾਨੀ ਕਹ ਜਾਈ ॥ लए सिंघ रानी कह जाई ॥ ਕੋਊ ਆਨਿ ਲੇਹੁ ਛੁਟਕਾਈ ॥੧੧॥ कोऊ आनि लेहु छुटकाई ॥११॥ ਸੂਰਨ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ सूरन सिंघ नाम सुनि पायो ॥ ਤ੍ਰਸਤ ਭਏ ਅਸ ਕਰਨ ਉਚਾਯੋ ॥ त्रसत भए अस करन उचायो ॥ ਜਾਇ ਭੇਦ ਰਾਜਾ ਤਨ ਦਯੋ ॥ जाइ भेद राजा तन दयो ॥ ਲੈ ਕਰਿ ਸਿੰਘ ਰਾਨਿਯਹਿ ਗਯੋ ॥੧੨॥ लै करि सिंघ रानियहि गयो ॥१२॥ ਨ੍ਰਿਪ ਧੁਨਿ ਸੀਸ ਬਾਇ ਮੁਖ ਰਹਾ ॥ न्रिप धुनि सीस बाइ मुख रहा ॥ ਹੋਨਹਾਰ ਭਯੋ ਹੋਤ ਸੁ ਕਹਾ ॥ होनहार भयो होत सु कहा ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥ भेद अभेद कछू नहि पायो ॥ ਲੈ ਰਾਨੀ ਕਹ ਜਾਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥੧੩॥ लै रानी कह जार सिधायो ॥१३॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕ੍ਯਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੧॥੫੫੪੯॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ इक्यानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९१॥५५४९॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਉਤਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥ उतर सिंघ न्रिपति इक भारो ॥ ਉਤਰ ਦਿਸਿ ਕੋ ਰਹਤ ਨ੍ਰਿਪਾਰੋ ॥ उतर दिसि को रहत न्रिपारो ॥ ਉਤਰ ਮਤੀ ਧਾਮ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥ उतर मती धाम तिह नारी ॥ ਜਾ ਸਮ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥੧॥ जा सम कान सुनी न निहारी ॥१॥ ਤਹਾ ਲਹੌਰੀ ਰਾਇਕ ਆਯੋ ॥ तहा लहौरी राइक आयो ॥ ਰੂਪਵਾਨ ਸਭ ਗੁਨਨ ਸਵਾਯੋ ॥ रूपवान सभ गुनन सवायो ॥ ਜਬ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਹੇਰਤ ਭਈ ॥ जब अबला तिह हेरत भई ॥ ਤਤਛਿਨ ਸਭ ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਤਜਿ ਦਈ ॥੨॥ ततछिन सभ सुधि बुधि तजि दई ॥२॥ ਉਰ ਅੰਚਰਾ ਅੰਗਿਯਾ ਨ ਸੰਭਾਰੈ ॥ उर अंचरा अंगिया न स्मभारै ॥ ਕਹਬ ਕਛੂ, ਹ੍ਵੈ ਕਛੂ ਉਚਾਰੈ ॥ कहब कछू, ह्वै कछू उचारै ॥ ਪਿਯ ਪਿਯ ਰਟਤ ਸਦਾ ਮੁਖ ਰਹੈ ॥ पिय पिय रटत सदा मुख रहै ॥ ਨਿਸ ਦਿਨ ਜਲ ਅਖਿਯਾਂ ਤੇ ਬਹੈ ॥੩॥ निस दिन जल अखियां ते बहै ॥३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |