ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1088

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਚੰਦ੍ਰਪੁਰੀ ਨਗਰੀ ਇਕ ਸੁਨੀ ॥

चंद्रपुरी नगरी इक सुनी ॥

ਅਪ੍ਰਤਿਮ ਕਲਾ ਰਾਨੀ ਬਹੁ ਗੁਨੀ ॥

अप्रतिम कला रानी बहु गुनी ॥

ਅੰਜਨ ਰਾਇ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥

अंजन राइ बिलोक्यो जब ही ॥

ਹਰਅਰਿ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ਤਿਹ ਤਬ ਹੀ ॥੧॥

हरअरि सर मारियो तिह तब ही ॥१॥

ਤਾ ਕੌ ਧਾਮ ਬੋਲਿ ਕਰਿ ਲਿਯੋ ॥

ता कौ धाम बोलि करि लियो ॥

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਦ੍ਰਿੜ ਕਿਯੋ ॥

काम केल ता सौ द्रिड़ कियो ॥

ਬਹੁਰਿ ਜਾਰ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥

बहुरि जार इह भांति उचारो ॥

ਜਿਨਿ ਮਤਿ ਲਖਿ ਪਤਿ ਹਨੈ ਤੁਮਾਰੇ ॥੨॥

जिनि मति लखि पति हनै तुमारे ॥२॥

ਤ੍ਰਿਯੋ ਵਾਚ ॥

त्रियो वाच ॥

ਤੁਮ ਚਿਤ ਮੈ ਨਹਿ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਵੋ ॥

तुम चित मै नहि त्रास बढावो ॥

ਹਮ ਸੌ ਦ੍ਰਿੜ ਕਰਿ ਕੇਲ ਕਮਾਵੋ ॥

हम सौ द्रिड़ करि केल कमावो ॥

ਮੈ ਤੁਹਿ ਏਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖੈਹੌ ॥

मै तुहि एक चरित्र दिखैहौ ॥

ਤਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਸੋਕ ਮਿਟੈਹੌ ॥੩॥

ता ते तुमरो सोक मिटैहौ ॥३॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਪਤਿ ਦੇਖਤ ਤੋ ਸੌ ਰਮੌ; ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬੁ ਲੁਟਾਇ ॥

पति देखत तो सौ रमौ; ग्रिह को दरबु लुटाइ ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਹੌ; ਪਗਨ ਤਿਹਾਰੇ ਲਾਇ ॥੪॥

न्रिप को सीस झुकाइ हौ; पगन तिहारे लाइ ॥४॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤੁਮ ਸਭ ਜੋਗ ਭੇਸ ਕੌ ਕਰੋ ॥

तुम सभ जोग भेस कौ करो ॥

ਮੋਰੀ ਕਹੀ ਕਾਨ ਮੈ ਧਰੋ ॥

मोरी कही कान मै धरो ॥

ਮੂਕ ਮੰਤ੍ਰ ਕਛੁ ਯਾਹਿ ਸਿਖਾਵਹੁ ॥

मूक मंत्र कछु याहि सिखावहु ॥

ਜਾ ਤੇ ਯਾ ਕੋ ਗੁਰੂ ਕਹਾਵਹੁ ॥੫॥

जा ते या को गुरू कहावहु ॥५॥

ਤਬ ਤਿਨ ਕਾਮ ਜਾਰ ਸੋਊ ਕਿਯੋ ॥

तब तिन काम जार सोऊ कियो ॥

ਮੂਕ ਮੰਤ੍ਰ ਰਾਜਾ ਕੋ ਦਿਯੋ ॥

मूक मंत्र राजा को दियो ॥

ਆਪਨ ਤਾ ਕੌ ਗੁਰੂ ਕਹਾਯੋ ॥

आपन ता कौ गुरू कहायो ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਰਾਵ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੬॥

भेद अभेद राव नहि पायो ॥६॥

ਜਬ ਰਾਜਾ ਅੰਤਹਪੁਰ ਆਏ ॥

जब राजा अंतहपुर आए ॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥

तब रानी यौ बचन सुनाए ॥

ਗੁਰ ਜੁ ਭ੍ਰਮਾਵੈ ਰਾਇ! ਨ ਭ੍ਰਮਿਯੈ ॥

गुर जु भ्रमावै राइ! न भ्रमियै ॥

ਭਲੀ ਬੁਰੀ ਗੁਰ ਕਰੇ, ਸੁ ਛਮਿਯੈ ॥੭॥

भली बुरी गुर करे, सु छमियै ॥७॥

ਜੋ ਗੁਰ, ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬੁ ਚੁਰਾਵੈ ॥

जो गुर, ग्रिह को दरबु चुरावै ॥

ਸੌਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਨ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥

सौक त्रिया तन केल कमावै ॥

ਜੋ ਕੁਪਿ ਕਰੈ ਖੜਗ ਕੋ ਵਾਰਾ ॥

जो कुपि करै खड़ग को वारा ॥

ਜੋ ਸਿਖ ਭ੍ਰਮਤ ਲਹੈ, ਸੋ ਮਾਰਾ ॥੮॥

जो सिख भ्रमत लहै, सो मारा ॥८॥

ਜਿਨ ਨੈ ਮੰਤ੍ਰ ਕਛੂ ਜਿਹ ਦਯੋ ॥

जिन नै मंत्र कछू जिह दयो ॥

ਤਿਨ ਗੁਰ ਮੋਲ ਸਿਖ ਕੋ ਲਯੋ ॥

तिन गुर मोल सिख को लयो ॥

ਭਗਨਿ ਮਾਤ ਜੌ ਰਮਤ ਨਿਹਰੀਯੈ ॥

भगनि मात जौ रमत निहरीयै ॥

ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਰੋਸ ਨਹਿ ਕਰੀਯੈ ॥੯॥

सीस झुकाइ रोस नहि करीयै ॥९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਭਾ ਪਰਬ ਭੀਤਰ ਸੁਨੀ; ਜਮ ਕੀ ਕਥਾ ਰਸਾਲ ॥

सभा परब भीतर सुनी; जम की कथा रसाल ॥

ਬ੍ਯਾਸਾਸਿਨ ਸੁਕ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ; ਸੋ ਤੁਹਿ ਕਹੌ ਉਤਾਲ ॥੧੦॥

ब्यासासिन सुक बकत्र ते; सो तुहि कहौ उताल ॥१०॥

ਜਮ ਰਾਜਾ ਰਿਖਿ ਏਕ ਕੋ; ਘਰ ਮੈ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥

जम राजा रिखि एक को; घर मै कियो पयान ॥

ਮਾਤ ਭਗਨਿ ਰਿਖਿ ਬਾਲ ਸੌ; ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਰੁਚਿ ਮਾਨ ॥੧੧॥

मात भगनि रिखि बाल सौ; रति मानी रुचि मान ॥११॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਜਬ ਰਿਖਿ ਚਲਿ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥

जब रिखि चलि अपुने ग्रिह आयो ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਰਮਤ ਪੁਰਖ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥

त्रिय सौ रमत पुरख लखि पायो ॥

ਧਰਮ ਬਿਚਾਰ ਨ ਤਿਹ ਕਛੁ ਕਹਿਯੋ ॥

धरम बिचार न तिह कछु कहियो ॥

ਤਿਹ ਪਗ ਮਾਥ ਛੂਆਵਨ ਚਹਿਯੋ ॥੧੨॥

तिह पग माथ छूआवन चहियो ॥१२॥

ਸਿਰ ਮੌ ਚਰਨ ਛੁਅਤ ਧਰ ਰਹਿਯੋ ॥

सिर मौ चरन छुअत धर रहियो ॥

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੌ ਜਮ ਕਹਿਯੋ ॥

धंन्य धंन्य ता कौ जम कहियो ॥

ਮੈ ਹੌ ਕਾਲ ਜਗਤ ਜਿਹ ਘਾਯੋ ॥

मै हौ काल जगत जिह घायो ॥

ਤੇਰੋ ਧਰਮ ਬਿਲੋਕਨ ਆਯੋ ॥੧੩॥

तेरो धरम बिलोकन आयो ॥१३॥

ਸੁਨਤ ਹੁਤੌ, ਤੈਸੋ ਤੁਹਿ ਦੇਖਿਯੋ ॥

सुनत हुतौ, तैसो तुहि देखियो ॥

ਧਰਮ ਸਕਲ ਤੁਮਰੌ ਅਵਰੇਖਿਯੋ ॥

धरम सकल तुमरौ अवरेखियो ॥

ਤੋਰੇ ਬਿਖੈ ਕਪਟ ਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥

तोरे बिखै कपट कछु नाही ॥

ਯੌ ਮੈ ਲਹਿਯੋ ਸਾਚੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੧੪॥

यौ मै लहियो साचु मन माही ॥१४॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਨਿਰਖ ਸਤਤਾ ਬਿਪ੍ਰ ਕੀ; ਮਨ ਮੈ ਮੋਦ ਬਢਾਇ ॥

निरख सतता बिप्र की; मन मै मोद बढाइ ॥

ਜਿਯਨ ਮੁਕਤਿ ਤਾ ਕੌ ਦਿਯੋ; ਕਾਲ ਦਾਨ ਬਰ ਦਾਇ ॥੧੫॥

जियन मुकति ता कौ दियो; काल दान बर दाइ ॥१५॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth