ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 898

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਤਿਹ ਕਹਿ ਰਹਿਯੋ; ਲਯੋ ਨ ਤੁਰੈ ਚਰਾਇ ॥

साहु पुत्र तिह कहि रहियो; लयो न तुरै चराइ ॥

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਲਖਿ ਤਿਹ ਧਨੀ; ਸਕਲ ਮਿਲਤ ਭੇ ਆਇ ॥੯॥

साहु पुत्र लखि तिह धनी; सकल मिलत भे आइ ॥९॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਨਊਆ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥

साहु पुत्र नऊआ करि मान्यो ॥

ਨਊਆ ਸੁਤ, ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥

नऊआ सुत, सुत साहु पछान्यो ॥

ਅਤਿ ਲਜਾਇ ਮਨ ਮੈ ਵਹੁ ਰਹਿਯੋ ॥

अति लजाइ मन मै वहु रहियो ॥

ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਛੂ ਬਚਨ ਨਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੧੦॥

तिन प्रति कछू बचन नहि कहियो ॥१०॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਨਊਆ ਸੁਤ ਕੋ ਸਾਹੁ ਕੀ; ਦੀਨੀ ਬਧੂ ਮਿਲਾਇ ॥

नऊआ सुत को साहु की; दीनी बधू मिलाइ ॥

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿਯੋ; ਦੁਆਰੇ ਬੈਠਹੁ ਜਾਇ ॥੧੧॥

साहु पुत्र सो यौ कहियो; दुआरे बैठहु जाइ ॥११॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤਬ ਨਊਆ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

तब नऊआ यौ बचन उचारे ॥

ਕਹੌ ਕਾਜ ਇਹ ਕਰੋ ਹਮਾਰੇ ॥

कहौ काज इह करो हमारे ॥

ਬਹੁ ਬਕਰੀ ਤਿਹ ਦੇਹੁ ਚਰਾਵੈ ॥

बहु बकरी तिह देहु चरावै ॥

ਦਿਵਸ ਚਰਾਇ ਰਾਤਿ ਘਰ ਆਵੈ ॥੧੨॥

दिवस चराइ राति घर आवै ॥१२॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਛੇਰੀ ਲਏ; ਬਨ ਮੈ ਭਯੋ ਖਰਾਬ ॥

साहु पुत्र छेरी लए; बन मै भयो खराब ॥

ਸੂਕਿ ਦੂਬਰੋ ਤਨ ਭਯੋ; ਹੇਰੇ ਲਜਤ ਰਬਾਬ ॥੧੩॥

सूकि दूबरो तन भयो; हेरे लजत रबाब ॥१३॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਅਤਿ ਦੁਰਬਲ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

अति दुरबल जब ताहि निहारियो ॥

ਤਬ ਨਊਆ ਸੁਤ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

तब नऊआ सुत बचन उचारियो ॥

ਏਕ ਖਾਟ ਯਾ ਕੋ ਅਬ ਦੀਜੈ ॥

एक खाट या को अब दीजै ॥

ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਬਚਨ ਯਹ ਕੀਜੈ ॥੧੪॥

मेरो कहियो बचन यह कीजै ॥१४॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਖਾਟ ਸਾਹੁ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਲੈ; ਅਧਿਕ ਦੁਖ੍ਯ ਭਯੋ ਚਿਤ ॥

खाट साहु को पुत्र लै; अधिक दुख्य भयो चित ॥

ਗਹਿਰੇ ਬਨ ਮੈ ਜਾਇ ਕੈ; ਰੋਵਤ ਪੀਟਤ ਨਿਤ ॥੧੫॥

गहिरे बन मै जाइ कै; रोवत पीटत नित ॥१५॥

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਅਰੁ ਪਾਰਬਤੀ; ਜਾਤ ਹੁਤੈ ਨਰ ਨਾਹਿ ॥

महा रुद्र अरु पारबती; जात हुतै नर नाहि ॥

ਤਾ ਕੋ ਦੁਖਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ; ਦਯਾ ਭਈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧੬॥

ता को दुखित बिलोकि कै; दया भई मन माहि ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਦਯਾ ਮਾਨ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

दया मान यौ बचन उचारे ॥

ਸੁਨਹੁ ਸਾਹੁ ਕੇ ਸੁਤ ਦੁਖ੍ਯਾਰੇ! ॥

सुनहु साहु के सुत दुख्यारे! ॥

ਜਾਇ ਚਮਰੁ ਤੂ, ਤੂ ਮੁਖ ਕਹਿ ਹੈ ॥

जाइ चमरु तू, तू मुख कहि है ॥

ਛੇਰੀ ਲਗੀ ਭੂੰਮ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ॥੧੭॥

छेरी लगी भूम मै रहि है ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਜਬੈ ਉਝਰੁ ਤੂ ਭਾਖਿ ਹੈ; ਤੁਰਤ ਵਹੈ ਛੁਟਿ ਜਾਇ ॥

जबै उझरु तू भाखि है; तुरत वहै छुटि जाइ ॥

ਜਬ ਲਗਿਯੋ ਕਹਿ ਹੈ ਨਹੀ; ਮਰੈ ਧਰਨਿ ਲਪਟਾਇ ॥੧੮॥

जब लगियो कहि है नही; मरै धरनि लपटाइ ॥१८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਜਬੈ ਚਮਰੁ ਤੂ ਵਹਿ ਮੁਖ ਕਹੈ ॥

जबै चमरु तू वहि मुख कहै ॥

ਚਿਮਟਿਯੋ ਅਧਰ ਧਰਨਿ ਸੋ ਰਹੈ ॥

चिमटियो अधर धरनि सो रहै ॥

ਸਾਚੁ ਬਚਨ ਸਿਵ ਕੋ ਜਬ ਭਯੋ ॥

साचु बचन सिव को जब भयो ॥

ਤਬ ਤਿਹ ਚਿਤ ਯਹ ਠਾਟ ਠਟ੍ਯੋ ॥੧੯॥

तब तिह चित यह ठाट ठट्यो ॥१९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਭੈ ਚਮਰੁ ਤੂ ਮੈ ਬਿਨਾ; ਯਾ ਪੁਰ ਮੈ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹਿ ॥

सभै चमरु तू मै बिना; या पुर मै ह्वै जाहि ॥

ਜਹ ਤਹ ਨਰ ਨਾਰੀ ਹੁਤੀ; ਲਗੀ ਰਹੀ ਛਿਤ ਮਾਹਿ ॥੨੦॥

जह तह नर नारी हुती; लगी रही छित माहि ॥२०॥

ਸੋਤ ਜਗਤ ਬੈਠਤ ਉਠਤ; ਚਿਮਟ ਗਏ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ॥

सोत जगत बैठत उठत; चिमट गए छिन माहि ॥

ਕੂਕ ਉਠੀ ਪੁਰ ਮੈ ਘਨੀ; ਨੈਕ ਰਹੀ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੨੧॥

कूक उठी पुर मै घनी; नैक रही सुधि नाहि ॥२१॥

ਪਤਿ ਧੋਤੀ ਬਾਧਿਤ ਫਸਿਯੋ; ਪਾਕ ਪਕਾਵਤ ਤ੍ਰੀਯ ॥

पति धोती बाधित फसियो; पाक पकावत त्रीय ॥

ਨੌਆ ਤ੍ਰਿਯ ਸੋਵਤ ਫਸਿਯੋ; ਕਛੁ ਨ ਰਹੀ ਸੁਧਿ ਜੀਯ ॥੨੨॥

नौआ त्रिय सोवत फसियो; कछु न रही सुधि जीय ॥२२॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਤਬਹ ਤਾ ਕੇ ਆਯੋ ॥

साहु पुत्र तबह ता के आयो ॥

ਕਹਾ ਭਯੋ ਕਹਿ ਤਿਸੈ ਸੁਨਾਯੋ ॥

कहा भयो कहि तिसै सुनायो ॥

ਜੁ ਕਛੁ ਕਹੋ ਮੁਹਿ ਕਾਜ ਕਮਾਊ ॥

जु कछु कहो मुहि काज कमाऊ ॥

ਬੈਦਹਿ ਢੂਢਿ ਤਿਹਾਰੇ ਲ੍ਯਾਊ ॥੨੩॥

बैदहि ढूढि तिहारे ल्याऊ ॥२३॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth