ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 657

ਸ੍ਰੁਤ ਜੇਤਿਕ ਨ੍ਯਾਸ ਉਦਾਸ ਕਹੇ ॥

स्रुत जेतिक न्यास उदास कहे ॥

ਸਬ ਹੀ ਰਿਖਿ ਅੰਗਨ ਜਾਨ ਲਏ ॥

सब ही रिखि अंगन जान लए ॥

ਘਨ ਮੈ ਜਿਮ ਬਿਦੁਲਤਾ ਝਮਕੈ ॥

घन मै जिम बिदुलता झमकै ॥

ਰਿਖਿ ਮੋ ਗੁਨ ਤਾਸ ਸਬੈ ਦਮਕੈ ॥੩੭੮॥

रिखि मो गुन तास सबै दमकै ॥३७८॥

ਜਸ ਛਾਡਤ ਭਾਨੁ ਅਨੰਤ ਛਟਾ ॥

जस छाडत भानु अनंत छटा ॥

ਰਿਖਿ ਕੇ ਤਿਮ ਸੋਭਤ ਜੋਗ ਜਟਾ ॥

रिखि के तिम सोभत जोग जटा ॥

ਜਿਨ ਕੀ ਦੁਖ ਫਾਸ ਕਹੂੰ ਨ ਕਟੀ ॥

जिन की दुख फास कहूं न कटी ॥

ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਾਸੁ ਛਟਾਕ ਛੁਟੀ ॥੩੭੯॥

रिखि भेटत तासु छटाक छुटी ॥३७९॥

ਨਰ ਜੋ ਨਹੀ ਨਰਕਨ ਤੇ ਨਿਵਰੈ ॥

नर जो नही नरकन ते निवरै ॥

ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਉਨ ਤਰਾਕ ਤਰੈ ॥

रिखि भेटत तउन तराक तरै ॥

ਜਿਨ ਕੇ ਸਮਤਾ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ਠਟੀ ॥

जिन के समता कहूं नाहि ठटी ॥

ਰਿਖਿ ਪੂਜਿ ਘਟੀ ਸਬ ਪਾਪ ਘਟੀ ॥੩੮੦॥

रिखि पूजि घटी सब पाप घटी ॥३८०॥

ਇਤ ਬਧਿ ਤਉਨ ਬਿਠੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥

इत बधि तउन बिठो म्रिगहा ॥

ਜਸ ਹੇਰਤ ਛੇਰਿਨਿ ਭੀਮ ਭਿਡਹਾ ॥

जस हेरत छेरिनि भीम भिडहा ॥

ਤਿਹ ਜਾਨ ਰਿਖੀਨ ਹੀ ਸਾਸ ਸਸ੍ਯੋ ॥

तिह जान रिखीन ही सास सस्यो ॥

ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਮੁਨੀ ਕਹੁ ਬਾਨ ਕਸ੍ਯੋ ॥੩੮੧॥

म्रिग जान मुनी कहु बान कस्यो ॥३८१॥

ਸਰ ਪੇਖ ਸਬੈ ਤਿਹ ਸਾਧ ਕਹੈ ॥

सर पेख सबै तिह साध कहै ॥

ਮ੍ਰਿਗ ਹੋਇ ਨ ਰੇ! ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਇਹੈ ॥

म्रिग होइ न रे! मुनि राज इहै ॥

ਨਹ ਬਾਨ ਸਰਾਸਨ ਪਾਨ ਤਜੇ ॥

नह बान सरासन पान तजे ॥

ਅਸ ਦੇਖਿ ਦ੍ਰਿੜੰ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਲਜੇ ॥੩੮੨॥

अस देखि द्रिड़ं मुनि राज लजे ॥३८२॥

ਬਹੁਤੇ ਚਿਰ ਜਿਉ ਤਿਹ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟਾ ॥

बहुते चिर जिउ तिह ध्यान छुटा ॥

ਅਵਿਲੋਕ ਧਰੇ ਰਿਖਿ ਪਾਲ ਜਟਾ ॥

अविलोक धरे रिखि पाल जटा ॥

ਕਸ ਆਵਤ ਹੋ? ਡਰੁ ਡਾਰਿ ਅਬੈ ॥

कस आवत हो? डरु डारि अबै ॥

ਮੁਹਿ ਲਾਗਤ ਹੋ ਮ੍ਰਿਗ ਰੂਪ ਸਬੈ ॥੩੮੩॥

मुहि लागत हो म्रिग रूप सबै ॥३८३॥

ਰਿਖ ਪਾਲ ਬਿਲੋਕਿ ਤਿਸੈ ਦਿੜਤਾ ॥

रिख पाल बिलोकि तिसै दिड़ता ॥

ਗੁਰੁ ਮਾਨ ਕਰੀ ਬਹੁਤੈ ਉਪਮਾ ॥

गुरु मान करी बहुतै उपमा ॥

ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਜਿਹ ਕੋ ਚਿਤ ਐਸ ਲਗ੍ਯੋ ॥

म्रिग सो जिह को चित ऐस लग्यो ॥

ਪਰਮੇਸਰ ਕੈ ਰਸ ਜਾਨ ਪਗ੍ਯੋ ॥੩੮੪॥

परमेसर कै रस जान पग्यो ॥३८४॥

ਮੁਨ ਕੋ ਤਬ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਸੀਜ ਹੀਆ ॥

मुन को तब प्रेम प्रसीज हीआ ॥

ਗੁਰ ਠਾਰਸਮੋ ਮ੍ਰਿਗ ਨਾਸ ਕੀਆ ॥

गुर ठारसमो म्रिग नास कीआ ॥

ਮਨ ਮੋ ਤਬ ਦਤ ਬੀਚਾਰ ਕੀਆ ॥

मन मो तब दत बीचार कीआ ॥

ਗੁਨ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਕੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਲੀਆ ॥੩੮੫॥

गुन म्रिगहा को चित बीच लीआ ॥३८५॥

ਹਰਿ ਸੋ ਹਿਤੁ ਜੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਰੈ ॥

हरि सो हितु जो इह भांति करै ॥

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰਹ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥

भव भार अपारह पार परै ॥

ਮਲ ਅੰਤਰਿ ਯਾਹੀ ਇਸਨਾਨ ਕਟੈ ॥

मल अंतरि याही इसनान कटै ॥

ਜਗ ਤੇ ਫਿਰਿ ਆਵਨ ਜਾਨ ਮਿਟੈ ॥੩੮੬॥

जग ते फिरि आवन जान मिटै ॥३८६॥

ਗੁਰੁ ਜਾਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥

गुरु जान तबै तिह पाइ परा ॥

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਸੁ ਪਾਰ ਤਰਾ ॥

भव भार अपार सु पार तरा ॥

ਦਸ ਅਸਟਸਮੋ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕੀਯੋ ॥

दस असटसमो गुरु तासु कीयो ॥

ਕਬਿ ਬਾਧਿ ਕਬਿਤਨ ਮਧਿ ਲੀਯੋ ॥੩੮੭॥

कबि बाधि कबितन मधि लीयो ॥३८७॥

ਸਬ ਹੀ ਸਿਖ ਸੰਜੁਤਿ ਪਾਨ ਗਹੇ ॥

सब ही सिख संजुति पान गहे ॥

ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰਿ ਚਉਧ ਰਹੇ ॥

अविलोकि चराचरि चउध रहे ॥

ਪਸੁ ਪਛ ਚਰਾਚਰ ਜੀਵ ਸਬੈ ॥

पसु पछ चराचर जीव सबै ॥

ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਤਬੈ ॥੩੮੮॥

गण गंध्रब भूत पिसाच तबै ॥३८८॥

ਇਤਿ ਅਠਦਸਵੋ ਗੁਰੂ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੮॥

इति अठदसवो गुरू म्रिगहा समापतं ॥१८॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth