ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 546 ਮਾਰਗ ਨਾਖ ਕੈ ਬਿਪ੍ਰ ਜਬੈ; ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥ मारग नाख कै बिप्र जबै; ग्रिहि स्री जदुबीर के भीतर आयो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਨਿਹਾਰਤ ਤਾਹਿ ਸੁ; ਬਿਪ੍ਰ ਸੁਦਾਮਾ, ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥ स्री ब्रिजनाथ निहारत ताहि सु; बिप्र सुदामा, इहै ठहरायो ॥ ਆਸਨ ਤੇ ਉਠਿ ਆਤੁਰ ਹੁਇ; ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਕੈ ਲੈਬੇ ਕਉ ਧਾਯੋ ॥ आसन ते उठि आतुर हुइ; अति प्रीति बढाइ कै लैबे कउ धायो ॥ ਪਾਇ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਜੀ; ਫਿਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਉਠਿ ਕੰਠਿ ਲਗਾਯੋ ॥੨੪੦੭॥ पाइ परिओ तिह को हरि जी; फिरि स्याम भनै उठि कंठि लगायो ॥२४०७॥ ਲੈ ਤਿਹ ਮੰਦਿਰ ਮਾਹਿ ਗਯੋ; ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਆਦਰੁ ਕੀਨੋ ॥ लै तिह मंदिर माहि गयो; तिह को अति ही करि आदरु कीनो ॥ ਬਾਰਿ ਮੰਗਾਇ ਤਹੀ ਦਿਜ ਕੋ; ਦੋਊ ਪਾਇਨ ਧ੍ਵੈ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ਲੀਨੋ ॥ बारि मंगाइ तही दिज को; दोऊ पाइन ध्वै चरनाम्रित लीनो ॥ ਝੌਪਰੀ ਤੇ ਤਿਹ ਠਾਂ ਹਰਿ ਜੂ; ਸੁਭ ਕੰਚਨ ਕੋ ਪੁਨਿ ਮੰਦਰਿ ਕੀਨੋ ॥ झौपरी ते तिह ठां हरि जू; सुभ कंचन को पुनि मंदरि कीनो ॥ ਤਉ ਨ ਸਕਿਓ ਸੁ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਬਿਪਹਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਰੰਚ ਨ ਦੀਨੋ ॥੨੪੦੮॥ तउ न सकिओ सु बिदा करि बिपहि; स्याम भनै तिह रंच न दीनो ॥२४०८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਦਿਜ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪੜਤ ਤਬ; ਮੋ ਸੋ ਹੁਤੋ ਗਰੋਹ ॥ जब दिज के ग्रिहि पड़त तब; मो सो हुतो गरोह ॥ ਅਬ ਲਾਲਚ ਬਸਿ ਹਰਿ ਭਏ; ਕਛੂ ਨ ਦੀਨੋ ਮੋਹ ॥੨੪੦੯॥ अब लालच बसि हरि भए; कछू न दीनो मोह ॥२४०९॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੈ; ਪੁਨਿ ਪਾਵਤ ਹੈ ਬਹੁਤੋ ਧਨ ਸੋਊ ॥ जो ब्रिजनाथ की सेवा करै; पुनि पावत है बहुतो धन सोऊ ॥ ਲੋਗ ਕਹਾ ਤਿਹ ਭੇਦਹਿ ਪਾਵਤ? ਆਪਨੀ ਜਾਨਤ ਹੈ ਪੁਨਿ ਓਊ ॥ लोग कहा तिह भेदहि पावत? आपनी जानत है पुनि ओऊ ॥ ਸਾਧਨ ਕੇ ਬਰਤਾ ਹਰਤਾ ਦੁਖ; ਬੈਰਨ ਕੇ ਸੁ ਬੜੇ ਘਰ ਖੋਊ ॥ साधन के बरता हरता दुख; बैरन के सु बड़े घर खोऊ ॥ ਦੀਨਨ ਕੇ ਜਗ ਪਾਲਬੇ ਕਾਜ; ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਊ ॥੨੪੧੦॥ दीनन के जग पालबे काज; गरीब निवाज न दूसर कोऊ ॥२४१०॥ ਸੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਹਨਿਯੋ ਛਿਨ ਮੈ; ਜਿਹ ਸੋ ਕੋਊ ਅਉਰ ਨ ਮਾਨ ਧਰੈ ॥ सो सिसुपाल हनियो छिन मै; जिह सो कोऊ अउर न मान धरै ॥ ਅਰੁ ਦੰਤ ਬਕਤ੍ਰ ਹਨਿਯੋ ਜਮ ਲੋਕ ਤੇ; ਜੋ ਕਬਹੂੰ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰੈ ॥ अरु दंत बकत्र हनियो जम लोक ते; जो कबहूं न रती कु डरै ॥ ਰਿਸ ਸੋ ਭੂਮਾਸੁਰ ਜੀਤਿ ਲਯੋ; ਜੋਊ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇ ਬੀਰ ਨ ਸੰਗ ਅਰੈ ॥ रिस सो भूमासुर जीति लयो; जोऊ इंद्र से बीर न संग अरै ॥ ਅਬ ਕੰਚਨ ਧਾਮ ਕੀਯੋ ਦਿਜ ਕੋ; ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਨਾ ਐਸੀ ਕਉਨ ਕਰੈ? ॥੨੪੧੧॥ अब कंचन धाम कीयो दिज को; ब्रिजनाथ बिना ऐसी कउन करै? ॥२४११॥ ਜਾ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਕੋ ਬਧ ਕੈ; ਭੂ ਇੰਦ੍ਰ ਦਈ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰੁਨਾਈ ॥ जा मधु कीटभ को बध कै; भू इंद्र दई करि कै करुनाई ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੀ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਸਤ੍ਰਨ; ਸੈਨ, ਗਈ ਸਭ ਯਾਹਿ ਖਪਾਈ ॥ अउर जिती इह सामुहे सत्रन; सैन, गई सभ याहि खपाई ॥ ਜਾਹਿ ਬਿਭੀਛਨ ਰਾਜ ਦਯੋ; ਅਰੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰ ਕੈ ਲੰਕ ਲੁਟਾਈ ॥ जाहि बिभीछन राज दयो; अरु रावन मार कै लंक लुटाई ॥ ਕੰਚਨ ਕੋ ਤਿਹ ਧਾਮ ਦਯੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਹੈ ਕਉਨ ਬਡਾਈ? ॥੨੪੧੨॥ कंचन को तिह धाम दयो; कबि स्याम कहै कहै कउन बडाई? ॥२४१२॥ ਬਿਸਨਪਦ ਧਨਾਸਰੀ ॥ बिसनपद धनासरी ॥ ਜਿਹ ਮ੍ਰਿਗ ਰਾਖੈ ਨੈਨ ਬਨਾਇ ॥ जिह म्रिग राखै नैन बनाइ ॥ ਅੰਜਨ ਰੇਖ ਸ੍ਯਾਮ ਪਰ ਅਟਕਤ; ਸੁੰਦਰ ਫਾਧ ਚੜਾਇ ॥ अंजन रेख स्याम पर अटकत; सुंदर फाध चड़ाइ ॥ ਮ੍ਰਿਗ ਮਨ ਹੇਰਿ ਜਿਨੇ ਨਰ ਨਾਰਿਨ; ਰਹਤ ਸਦਾ ਉਰਝਾਇ ॥ म्रिग मन हेरि जिने नर नारिन; रहत सदा उरझाइ ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਊਪਰਿ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਸਿਉ; ਰੀਝਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿ ਜਾਇ ॥੨੪੧੩॥ तिन के ऊपरि अपनी रुचि सिउ; रीझि स्याम बलि जाइ ॥२४१३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |