ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 522 ਆਵਤ ਭਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਸਿਵ ਜੂ ਫਿਰਿ; ਆਪੁਨੇ ਸੰਗ ਸਭੈ ਗਨ ਲੈ ਕੈ ॥ आवत भयो रिस कै सिव जू फिरि; आपुने संग सभै गन लै कै ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਬੀਰ; ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥ स्री जदुबीर के सामुहे बीर; कहै कबि स्याम सु क्रुधित ह्वै कै ॥ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਗਹਿ; ਆਵਤ ਭੇ ਰਿਸਿ ਨਾਦ ਬਜੈ ਕੈ ॥ बान क्रिपान गदा बरछी गहि; आवत भे रिसि नाद बजै कै ॥ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸਭ ਬੀਰ; ਦਏ ਫੁਨਿ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਪਠੈ ਕੈ ॥੨੨੩੧॥ सो छिन मै प्रभ जू सभ बीर; दए फुनि अंत के धामि पठै कै ॥२२३१॥ ਏਕ ਹਨੇ ਜਦੁਰਾਇ ਗਦਾ ਗਹਿ; ਏਕ ਬਲੀ ਰਿਪੁ ਸੰਬਰ ਘਾਏ ॥ एक हने जदुराइ गदा गहि; एक बली रिपु स्मबर घाए ॥ ਏਕ ਭਿਰੇ ਮੁਸਲੀਧਰ ਸੋ; ਸੁ ਤੇ ਜੀਵਤ ਧਾਮ ਹੂ ਜਾਨ ਨ ਪਾਏ ॥ एक भिरे मुसलीधर सो; सु ते जीवत धाम हू जान न पाए ॥ ਜੋ ਫਿਰਿ ਆਇ ਭਿਰੇ ਹਰਿ ਸੋ; ਚਿਤ ਮੈ ਫੁਨਿ ਕੋਪ ਕੀ ਓਪ ਬਢਾਏ ॥ जो फिरि आइ भिरे हरि सो; चित मै फुनि कोप की ओप बढाए ॥ ਯੌ ਫਿਰਿ ਛੇਦਤ ਭਯੋ ਤਿਨ ਕਉ; ਜੋਊ ਜੰਬੁਕ ਗੀਧਨ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥੨੨੩੨॥ यौ फिरि छेदत भयो तिन कउ; जोऊ ज्मबुक गीधन हाथि न आए ॥२२३२॥ ਐਸੇ ਨਿਹਾਰਿ ਭਯੋ ਤਹਿ ਆਹਵ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥ ऐसे निहारि भयो तहि आहव; चित बिखै अति क्रोध बढायो ॥ ਠੋਕਿ ਭੁਜਾ ਅਪਨੀ ਦੋਊ ਆਪ ਹੀ; ਹਾਥ ਲੈ ਆਪਨੈ ਨਾਦ ਬਜਾਯੋ ॥ ठोकि भुजा अपनी दोऊ आप ही; हाथ लै आपनै नाद बजायो ॥ ਜਿਉ ਕੁਪ ਅੰਧਕ ਦੈਤ ਪੈ ਧਾਵਤ; ਭਯੋ, ਤਿਮ ਕੋਪ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਪੈ ਧਾਯੋ ॥ जिउ कुप अंधक दैत पै धावत; भयो, तिम कोप कै स्याम पै धायो ॥ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਲਰਬੇ ਕਹੁ; ਕੇਹਰਿ ਸੋ ਜਨੁ ਕੇਹਰਿ ਆਯੋ ॥੨੨੩੩॥ यौ उपजी उपमा लरबे कहु; केहरि सो जनु केहरि आयो ॥२२३३॥ ਜੁਧ ਮੰਡਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਤਬ ਹੀ; ਸਿਵ ਤਾਪ ਹੁਤੋ ਇਕ, ਸੋਊ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ जुध मंडियो अति ही तब ही; सिव ताप हुतो इक, सोऊ स्मभारियो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਜੁ ਭੇਦ ਸਭੈ ਲਹਿ ਕੈ; ਜੁਰ ਸੀਤ ਸੁ ਤਾਹੀ ਕੀ ਓਰਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥ स्याम जु भेद सभै लहि कै; जुर सीत सु ताही की ओरि पचारियो ॥ ਦੇਖਤ ਹੀ ਜੁਰ ਸੀਤ ਕਉ ਸੋ ਜੁਰ; ਭਾਜਿ ਗਯੋ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ देखत ही जुर सीत कउ सो जुर; भाजि गयो न रती कु स्मभारियो ॥ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੈ; ਬਦਰਾ ਬਹਿਯੋ ਜਾਤ, ਬਿਯਾਰ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੨੩੪॥ यौ उपमा उपजी जीअ मै; बदरा बहियो जात, बियार को मारियो ॥२२३४॥ ਗਰਬ ਜਿਤੋ ਸਿਵ ਬੀਚ ਹੁਤੋ; ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਕ੍ਰੁਧ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਿਟਾਯੋ ॥ गरब जितो सिव बीच हुतो; सभ ही हरि क्रुध कै जुधु मिटायो ॥ ਜੋ ਤਿਨ ਤੀਰਨ ਬ੍ਰਿਸਟ ਕਰੀ; ਤਿਹ ਤੇ ਸਰ ਏਕ ਨੇ ਭੇਟਨ ਪਾਯੋ ॥ जो तिन तीरन ब्रिसट करी; तिह ते सर एक ने भेटन पायो ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਗਨ ਸੰਗ ਹੁਤੇ; ਸਭ ਕੋ ਹਰਿ ਘਾਇ ਘਨੇ ਸੰਗਿ ਘਾਯੋ ॥ अउर जिते गन संग हुते; सभ को हरि घाइ घने संगि घायो ॥ ਐਸੋ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਪਉਰਖ ਸ੍ਯਾਮ; ਗਨਪਤਿ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਯੋ ॥੨੨੩੫॥ ऐसो निहार कै पउरख स्याम; गनपति पाइन सो लपटायो ॥२२३५॥ ਸਿਵ ਬਾਚ ॥ सिव बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭੂਲ ਪਰਿਯੋ ਪ੍ਰਭ ! ਮੈ ਘਟ ਕਾਮ; ਕੀਯੋ, ਤੁਮ ਸੋ ਜੁ ਪੈ ਜੁਧ ਚਹਿਯੋ ॥ भूल परियो प्रभ ! मै घट काम; कीयो, तुम सो जु पै जुध चहियो ॥ ਤੋ ਕਹਾ ਭਯੋ? ਜੋ ਰਿਸਿ ਆਇ ਭਿਰਿਯੋ; ਤੁ ਕਹਾ? ਇਹ ਠਾਂ ਮੇਰੋ ਮਾਨ ਰਹਿਯੋ ॥ तो कहा भयो? जो रिसि आइ भिरियो; तु कहा? इह ठां मेरो मान रहियो ॥ ਤੁਮਰੇ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਹੀ ਸਹਸ ਫਨਿ; ਅਉਰ ਚਤੁਰਾਨਨ ਹਾਰਿ ਰਹਿਯੋ ॥ तुमरे गुन गावत ही सहस फनि; अउर चतुरानन हारि रहियो ॥ ਤੁਮਰੇ ਗੁਣ ਕਉਨ ਗਨੈ ਕਹ ਲਉ? ਜਿਹ ਬੇਦ ਸਕੈ ਨਹਿ ਭੇਦ ਕਹਿਯੋ ॥੨੨੩੬॥ तुमरे गुण कउन गनै कह लउ? जिह बेद सकै नहि भेद कहियो ॥२२३६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |