ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 488 ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁਤ ਕੀ ਬਤੀਯਾ; ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਮਨ ਤਾਹੀ ਕੋ ਲੈਨ ਪਠਾਯੋ ॥ यौ सुनि कै सुत की बतीया; न्रिप बामन ताही को लैन पठायो ॥ ਦੈ ਦਿਜ ਸੀਸ ਚਲਿਓ ਉਤ ਕੋ; ਦੁਹਿਤਾ ਇਤ ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ दै दिज सीस चलिओ उत को; दुहिता इत भूपति की सुनि पायो ॥ ਸੀਸ ਧੁਨੈ ਕਬ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਤਿਨਿ ਨੈਨਨ ਤੇ ਅਤਿ ਨੀਰ ਬਹਾਯੋ ॥ सीस धुनै कब स्याम भनै; तिनि नैनन ते अति नीर बहायो ॥ ਮਾਨਹੁ ਆਸਹਿ ਕੀ ਕਟਿਗੀ ਜਰ; ਸੁੰਦਰ ਰੂਖ ਸੁ ਹੈ ਮੁਰਝਾਯੋ ॥੧੯੭੧॥ मानहु आसहि की कटिगी जर; सुंदर रूख सु है मुरझायो ॥१९७१॥ ਰੁਕਮਿਨੀ ਬਾਚ ਸਖੀਅਨ ਸੋ ॥ रुकमिनी बाच सखीअन सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੰਗ ਸਹੇਲਿਨ ਬੋਲਤ ਭੀ; ਸਜਨੀ ! ਪ੍ਰਨ ਏਕ ਅਬੈ ਕਰਿ ਹਉ ॥ संग सहेलिन बोलत भी; सजनी ! प्रन एक अबै करि हउ ॥ ਕਿਤੋ ਜੋਗਨਿ ਭੇਸ ਕਰੋ ਤਜ ਦੇਸ; ਨਹੀ ਬਿਰਹਾਗਿਨ ਸੋ ਜਰਿ ਹਉ ॥ कितो जोगनि भेस करो तज देस; नही बिरहागिन सो जरि हउ ॥ ਮੋਰ ਪਿਤਾ ਹਠ ਜਿਉ ਕਰ ਹੈ; ਤੁ ਬਿਸੇਖ ਕਹਿਓ ਬਿਖ ਖਾ ਮਰਿ ਹਉ ॥ मोर पिता हठ जिउ कर है; तु बिसेख कहिओ बिख खा मरि हउ ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਕਹਿਓ ਨ ਤਿਹ ਕਉ; ਬਰਿ ਹੌ ਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਕੋ ਬਰਿ ਹਉ ॥੧੯੭੨॥ दुहिता न्रिप की कहिओ न तिह कउ; बरि हौ तु स्याम ही को बरि हउ ॥१९७२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੀ ਮਨ ਬਿਖੈ; ਕਰਿ ਹੋਂ ਏਕ ਉਪਾਇ ॥ अउर बिचारी मन बिखै; करि हों एक उपाइ ॥ ਪਤੀਆ ਦੈ ਕੋਊ ਭੇਜ ਹੋਂ; ਪ੍ਰਭ ਦੈ ਹੈ ਸੁਧਿ ਜਾਇ ॥੧੯੭੩॥ पतीआ दै कोऊ भेज हों; प्रभ दै है सुधि जाइ ॥१९७३॥ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਕਰਿ ਚਿਤ ਬਿਖੈ; ਇਕ ਦਿਜ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ इह चिंता करि चित बिखै; इक दिज लयो बुलाइ ॥ ਬਹੁ ਧਨੁ ਦੈ ਤਾ ਕੋ ਕਹਿਓ; ਪ੍ਰਭ ਦੇ ਪਤੀਆ ਜਾਇ ॥੧੯੭੪॥ बहु धनु दै ता को कहिओ; प्रभ दे पतीआ जाइ ॥१९७४॥ ਰੁਕਮਿਨੀ ਪਾਤੀ ਪਠੀ ਕਾਨ੍ਹ ਪ੍ਰਤਿ ॥ रुकमिनी पाती पठी कान्ह प्रति ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਲੋਚਨ ਚਾਰੁ ! ਬਿਚਾਰ ਕਰੋ; ਜਿਨਿ ਬਾਚਤ ਹੀ ਪਤੀਆ ਉਠਿ ਧਾਵਹੁ ॥ लोचन चारु ! बिचार करो; जिनि बाचत ही पतीआ उठि धावहु ॥ ਆਵਤ ਹੈ ਸਿਸਪਾਲ ਇਤੈ; ਮੁਹਿ ਬ੍ਯਾਹਨ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ! ਢੀਲ ਨ ਲਾਵਹੁ ॥ आवत है सिसपाल इतै; मुहि ब्याहन कउ प्रभ ! ढील न लावहु ॥ ਮਾਰਿ ਇਨੈ, ਮੁਹਿ ਜੀਤਿ ਪ੍ਰਭੂ ! ਚਲੋ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਜਗ ਮੈ ਜਸੁ ਪਾਵਹੁ ॥ मारि इनै, मुहि जीति प्रभू ! चलो द्वारवती जग मै जसु पावहु ॥ ਮੋਰੀ ਦਸਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਭ ਯੌ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਰਿ ਪੰਖਨ ਆਵਹੁ ॥੧੯੭੫॥ मोरी दसा सुनि कै सभ यौ; कबि स्याम कहै करि पंखन आवहु ॥१९७५॥ ਹੇ ਪਤਿ ਚਉਦਹਿ ਲੋਕਨ ਕੇ ! ਸੁਨੀਐ ਚਿਤ ਦੈ, ਜੁ ਸੰਦੇਸ ਕਹੇ ਹੈ ॥ हे पति चउदहि लोकन के ! सुनीऐ चित दै, जु संदेस कहे है ॥ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਸੁ ਅਹੰ ਅਰੁ ਕ੍ਰੋਧੁ; ਬਢਿਓ ਸਭ ਆਤਮੇ, ਤੀਨ ਬਹੇ ਹੈ ॥ तेरे बिना सु अहं अरु क्रोधु; बढिओ सभ आतमे, तीन बहे है ॥ ਯੌ ਸੁਨੀਐ ਤਿਪੁਰਾਰਿ ਤੇ ਆਦਿਕ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚਹੇ ਹੈ ॥ यौ सुनीऐ तिपुरारि ते आदिक; चित बिखै कबहूं न चहे है ॥ ਬਾਚਤ ਹੀ ਪਤੀਯਾ ਉਠਿ ਆਵਹੁ ਜੂ ! ਬ੍ਯਾਹ ਬਿਖੈ ਦਿਨ ਤੀਨ ਰਹੇ ਹੈ ॥੧੯੭੬॥ बाचत ही पतीया उठि आवहु जू ! ब्याह बिखै दिन तीन रहे है ॥१९७६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤੀਨ ਬ੍ਯਾਹ ਮੈ ਦਿਨ ਰਹੇ; ਇਉ ਕਹੀਐ ਦਿਜ ! ਗਾਥ ॥ तीन ब्याह मै दिन रहे; इउ कहीऐ दिज ! गाथ ॥ ਤਜਿ ਬਿਲੰਬ ਆਵਹੁ ਪ੍ਰਭੂ ! ਪਤੀਆ ਪੜਿ ਦਿਜ ਸਾਥ ॥੧੯੭੭॥ तजि बिल्मब आवहु प्रभू ! पतीआ पड़ि दिज साथ ॥१९७७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਅਉ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਯੌ ਕਹੀਯੋ; ਤੁਮਰੇ ਬਿਨੁ ਦੇਖਿ ਨਿਸਾ ਡਰੁ ਆਵੈ ॥ अउ जदुबीर सो यौ कहीयो; तुमरे बिनु देखि निसा डरु आवै ॥ ਬਾਰ ਹੀ ਬਾਰ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ; ਤਨ ਤਿਆਗਿ ਕਹਿਯੋ ਜੀਅ ਮੋਰ ਪਰਾਵੈ ॥ बार ही बार अति आतुर ह्वै; तन तिआगि कहियो जीअ मोर परावै ॥ ਪ੍ਰਾਚੀ ਪ੍ਰਤਛ ਭਯੋ ਸਸਿ ਪੂਰਨ; ਸੋ ਹਮ ਕੋ ਅਤਿਸੈ ਕਰਿ ਤਾਵੈ ॥ प्राची प्रतछ भयो ससि पूरन; सो हम को अतिसै करि तावै ॥ ਮੈਨ ਮਨੋ ਮੁਖ ਆਰੁਨ ਕੈ; ਤੁਮਰੇ ਬਿਨੁ ਆਇ ਹਮੋ ਡਰ ਪਾਵੈ ॥੧੯੭੮॥ मैन मनो मुख आरुन कै; तुमरे बिनु आइ हमो डर पावै ॥१९७८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |