ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 389 ਧਨ ਸਿੰਘ ਸੋ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੁਧੁ ਕਰੇ; ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਕਹੂੰ ਜਾਤ ਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥ धन सिंघ सो स्री हरि जुधु करे; कबि राम कहै कहूं जात न मारियो ॥ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਮਧੁਸੂਦਨ ਜੂ; ਕਰ ਬੀਚ ਸੁ ਆਪਨੇ ਚਕ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ कोप भरियो मधुसूदन जू; कर बीच सु आपने चक्र स्मभारियो ॥ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਰਨ ਮੈ ਬਰ ਕੈ; ਧਨ ਸਿੰਘ ਕੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਸੀਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥ छाडि दयो रन मै बर कै; धन सिंघ को काटि कै सीस उतारियो ॥ ਯੌ ਤਰਫਿਯੋ ਧਰ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ; ਮਨੋ ਮੀਨ ਸਰੋਵਰ ਤੇ ਗਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੧੯॥ यौ तरफियो धर भूमि बिखै; मनो मीन सरोवर ते गहि डारियो ॥१११९॥ ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਧਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ; ਤਬ ਹੀ ਲਖਿ ਜਾਦਵ ਸੰਖ ਬਜਾਏ ॥ मारि लयो धन सिंघ जबै; तब ही लखि जादव संख बजाए ॥ ਕੇਤਕ ਬੀਰ ਕਟੇ ਬਿਕਟੇ; ਹਰਿ ਸੋ ਲਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਲੋਕਿ ਸਿਧਾਏ ॥ केतक बीर कटे बिकटे; हरि सो लरि कै हरि लोकि सिधाए ॥ ਠਾਂਢੋ ਹੁਤੋ ਗਜ ਸਿੰਘ ਜਹਾ; ਯਹ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖ ਮਹਾ ਬਿਸਮਾਏ ॥ ठांढो हुतो गज सिंघ जहा; यह कउतुक देख महा बिसमाए ॥ ਤਉ ਲਗਿ ਭਾਗਲਿ ਆਇ ਕਹਿਯੋ; ਜੋ ਰਹੇ ਭਜਿ ਕੈ ਤੁਮਰੇ ਪਹਿ ਆਏ ॥੧੧੨੦॥ तउ लगि भागलि आइ कहियो; जो रहे भजि कै तुमरे पहि आए ॥११२०॥ ਯੌ ਸੁਨ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ; ਗਜ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥ यौ सुन कै तिन के मुख ते; गज सिंघ बली अति कोप भरियो ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਰਾਮ ਕੀ ਓਰਿ; ਧਵਾਇ ਤਹਾ ਰਥੁ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥ कबि स्याम निहार कै राम की ओरि; धवाइ तहा रथु जाइ परियो ॥ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਹੁਇ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ; ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਾ? ਤਿਨ ਯੌ ਉਚਰਿਯੋ ॥ तजि संक निसंक हुइ जुध करियो; जदुबीर कहा? तिन यौ उचरियो ॥ ਧਨਿ ਹੈ ਧਨ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਹਰਿ ਕੇ; ਸਮੁਹੇ ਲਰਿ ਕੈ ਭਵ ਸਿੰਧ ਤਰਿਯੋ ॥੧੧੨੧॥ धनि है धन सिंघ बली हरि के; समुहे लरि कै भव सिंध तरियो ॥११२१॥ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ; ਪਰਲੋਕ ਸੁ ਲੋਕ ਰਹੇ ਸੁ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ प्रेम सो यौ कहि कै मुख ते; परलोक सु लोक रहे सु बिचारियो ॥ ਤੇਜ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਡੋ ਬਰਛਾ; ਰਿਸ ਕੈ ਕਰਿ ਮੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ तेज प्रचंड बडो बरछा; रिस कै करि मै गज सिंघ स्मभारियो ॥ ਜਾਹੁ ਕਹਾ? ਬਲਭਦ੍ਰ ! ਅਬੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ जाहु कहा? बलभद्र ! अबै; कबि स्याम कहै इह भांति उचारियो ॥ ਸੋ ਬਰ ਕੈ ਕਰ ਕੋ ਤਨ ਕੋ; ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਭ੍ਰਾਤ ਕੇ ਊਪਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੨੨॥ सो बर कै कर को तन को; जदुबीर के भ्रात के ऊपरि डारियो ॥११२२॥ ਆਵਤ ਇਉ ਬਰਛਾ ਗਹਿ ਕੈ; ਬਲਦੇਵ ਸੁ ਏਕ ਉਪਾਇ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥ आवत इउ बरछा गहि कै; बलदेव सु एक उपाइ करियो है ॥ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਨਿਹੁਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ; ਛਤ੍ਰੀ ਤਰਿ ਹੁਇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥ स्यंदन पै निहुरियो तब ही; छत्री तरि हुइ इह भांति अरियो है ॥ ਫੋਰਿ ਕੈ ਪਾਰਿ ਭਯੋ ਫਲ ਯੌ; ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਯੌ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥ फोरि कै पारि भयो फल यौ; तिह की उपमा कबि यौ उचरियो है ॥ ਮਾਨਹੁ ਕਲਿੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸ੍ਰਿੰਗਹੁ ਤੇ; ਨਿਕਸਿਯੋ ਅਹਿ ਕੋ ਫਨੁ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੨੩॥ मानहु कलिंद्र के स्रिंगहु ते; निकसियो अहि को फनु कोप भरियो है ॥११२३॥ ਬਲ ਸੋ ਬਲਿ ਖੈਚ ਲਯੋ ਬਰਛਾ; ਤਿਹ ਕੇ ਕਰ ਸੋ ਤਿਰਛਾ ਸੁ ਭ੍ਰਮਾਯੋ ॥ बल सो बलि खैच लयो बरछा; तिह के कर सो तिरछा सु भ्रमायो ॥ ਯੌ ਚਮਕਿਯੋ ਦਮਕਿਯੋ ਨਭ ਮੈ; ਚੁਟੀਆ ਉਡ ਤੇਜੁ ਮਨੋ ਦਰਸਾਯੋ ॥ यौ चमकियो दमकियो नभ मै; चुटीआ उड तेजु मनो दरसायो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬਲਭਦ੍ਰ ਅਯੋਧਨ ਮੈ; ਰਿਸ ਕੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਕੀ ਓਰਿ ਚਲਾਯੋ ॥ स्री बलभद्र अयोधन मै; रिस कै गज सिंघ की ओरि चलायो ॥ ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪਰੀਛਤ ਕਉ; ਜਮਦੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕਿਧੋ ਚਮਕਾਯੋ ॥੧੧੨੪॥ मानहु काल परीछत कउ; जमदंड प्रचंड किधो चमकायो ॥११२४॥ ਗਜ ਸਿੰਘ ਅਨੇਕ ਉਪਾਇ ਕੀਏ; ਨ ਬਚਿਯੋ ਉਰਿ ਆਇ ਲਗਿਯੋ ਬਰਛਾ ਬਰਿ ॥ गज सिंघ अनेक उपाइ कीए; न बचियो उरि आइ लगियो बरछा बरि ॥ ਭੂਪ ਬਿਲੋਕਤ ਹੈ ਸਿਗਰੇ; ਧੁਨਿ ਸੀਸ ਹਹਾ ਕਹਿ ਮੀਚਤ ਹੈ ਕਰ ॥ भूप बिलोकत है सिगरे; धुनि सीस हहा कहि मीचत है कर ॥ ਘਾਉ ਪ੍ਰਚੰਡ ਲਗਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ; ਮੁਰਛਾਇ ਪਰਿਯੋ ਨ ਤਜ੍ਯੋ ਕਰ ਤੇ ਸਰ ॥ घाउ प्रचंड लगियो तिह को; मुरछाइ परियो न तज्यो कर ते सर ॥ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਗਜ ਸਿੰਘ ਗਿਰਿਯੋ; ਗਿਰਿ ਊਪਰਿ ਜਿਉ ਗਜਰਾਜ ਕਲੇਵਰ ॥੧੧੨੫॥ स्यंदन पै गज सिंघ गिरियो; गिरि ऊपरि जिउ गजराज कलेवर ॥११२५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |