ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 354

ਆਖਨਿ ਆਗਹਿ ਠਾਂਢਿ ਲਗੈ; ਸਖੀ ! ਦੇਤ ਨਹੀ ਕਿ ਹੇਤ ਦਿਖਾਈ? ॥

आखनि आगहि ठांढि लगै; सखी ! देत नही कि हेत दिखाई? ॥

ਜਾ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਬਨ ਮੈ; ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਜੀਯ ਮੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥

जा संगि केल करे बन मै; तिह ते अति ही जीय मै दुचिताई ॥

ਹੇਤੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ; ਨ ਸੰਦੇਸ ਪਠਿਯੋ ਜੀਯ ਕੈ ਸੁ ਢਿਠਾਈ ॥

हेतु तजियो ब्रिज बासन सो; न संदेस पठियो जीय कै सु ढिठाई ॥

ਤਾਹੀ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ; ਪਿਖੀਯੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ, ਹਹਾ ਮੋਰੀ ਮਾਈ ! ॥੮੬੬॥

ताही की ओरि निहारत है; पिखीयै नही स्याम, हहा मोरी माई ! ॥८६६॥

ਬਾਰਹਮਾਹ ॥

बारहमाह ॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਫਾਗੁਨ ਮੈ ਸਖੀ ਡਾਰਿ ਗੁਲਾਲ; ਸਭੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਨ ਬੀਚ ਰਮੈ ॥

फागुन मै सखी डारि गुलाल; सभै हरि सिउ बन बीच रमै ॥

ਪਿਚਕਾਰਨ ਲੈ ਕਰਿ ਗਾਵਤਿ ਗੀਤ; ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤਉਨ ਸਮੈ ॥

पिचकारन लै करि गावति गीत; सभै मिलि ग्वारनि तउन समै ॥

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਕੇ ਬੀਚ; ਕਿਧੌ ਮਨ ਕੇ ਕਰਿ ਦੂਰ ਗਮੈ ॥

अति सुंदर कुंज गलीन के बीच; किधौ मन के करि दूर गमै ॥

ਅਰੁ ਤ੍ਯਾਗਿ ਤਮੈ ਸਭ ਧਾਮਨ ਕੀ; ਇਹ ਸੁੰਦਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਮਾਨਿ ਤਮੈ ॥੮੬੭॥

अरु त्यागि तमै सभ धामन की; इह सुंदरि स्याम की मानि तमै ॥८६७॥

ਫੂਲਿ ਸੀ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਫੂਲਿ ਰਹੀ; ਪਟ ਰੰਗਨ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੂਲ ਲੀਏ ॥

फूलि सी ग्वारनि फूलि रही; पट रंगन के फुनि फूल लीए ॥

ਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀਗਾਰ ਸੁ ਗਾਵਤ ਹੈ; ਪੁਨਿ ਕੋਕਿਲਕਾ ਸਮ ਹੋਤ ਜੀਏ ॥

इक स्याम सीगार सु गावत है; पुनि कोकिलका सम होत जीए ॥

ਰਿਤੁ ਨਾਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਸਜਨੀ ! ਤਿਹ ਤੇ ਸਭ ਛਾਜ ਸੁ ਸਾਜ ਦੀਏ ॥

रितु नामहि स्याम भयो सजनी ! तिह ते सभ छाज सु साज दीए ॥

ਪਿਖਿ ਜਾ ਚਤੁਰਾਨਨ ਚਉਕਿ ਰਹੈ; ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੋਤ ਹੁਲਾਸ ਹੀਏ ॥੮੬੮॥

पिखि जा चतुरानन चउकि रहै; जिह देखत होत हुलास हीए ॥८६८॥

ਏਕ ਸਮੈ ਰਹੈ ਕਿੰਸੁਕ ਫੂਲਿ; ਸਖੀ ! ਤਹ ਪਉਨ ਬਹੈ ਸੁਖਦਾਈ ॥

एक समै रहै किंसुक फूलि; सखी ! तह पउन बहै सुखदाई ॥

ਭਉਰ ਗੁੰਜਾਰਤ ਹੈ ਇਤ ਤੇ ਉਤ; ਤੇ ਮੁਰਲੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬਜਾਈ ॥

भउर गुंजारत है इत ते उत; ते मुरली नंद लाल बजाई ॥

ਰੀਝਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ; ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

रीझि रहियो सुनि कै सुर मंडल; ता छबि को बरनियो नही जाई ॥

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ; ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੬੯॥

तउन समै सुखदाइक थी रितु; अउसर याहि भई दुखदाई ॥८६९॥

ਜੇਠ ਸਮੈ ਸਖੀ ! ਤੀਰ ਨਦੀ; ਹਮ ਖੇਲਤ ਚਿਤਿ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਈ ॥

जेठ समै सखी ! तीर नदी; हम खेलत चिति हुलास बढाई ॥

ਚੰਦਨ ਸੋ ਤਨ ਲੀਪ ਸਭੈ; ਸੁ ਗੁਲਾਬਹਿ ਸੋ ਧਰਨੀ ਛਿਰਕਾਈ ॥

चंदन सो तन लीप सभै; सु गुलाबहि सो धरनी छिरकाई ॥

ਲਾਇ ਸੁਗੰਧ ਭਲੀ ਕਪਰਿਯੋ ਪਰ; ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

लाइ सुगंध भली कपरियो पर; ता की प्रभा बरनी नही जाई ॥

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਇਹ; ਅਉਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੦॥

तउन समै सुखदाइक थी इह; अउसर स्याम बिना दुखदाई ॥८७०॥

ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਚਲੈ ਜਿਹ ਅਉਸਰ; ਅਉਰ ਬਘੂਲਨ ਧੂਰਿ ਉਡਾਈ ॥

पउन प्रचंड चलै जिह अउसर; अउर बघूलन धूरि उडाई ॥

ਧੂਪ ਲਗੈ ਜਿਹ ਮਾਸ ਬੁਰੀ; ਸੁ ਲਗੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਸੀਤਲ ਜਾਈ ॥

धूप लगै जिह मास बुरी; सु लगै सुखदाइक सीतल जाई ॥

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗ ਸਭੈ ਹਮ ਖੇਲਤ; ਸੀਤਲ ਪਾਟਕ ਕਾਬਿ ਛਟਾਈ ॥

स्याम के संग सभै हम खेलत; सीतल पाटक काबि छटाई ॥

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ; ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੧॥

तउन समै सुखदाइक थी रितु; अउसर याहि भई दुखदाई ॥८७१॥

ਜੋਰਿ ਘਟਾ ਘਟ ਆਏ ਜਹਾ; ਸਖੀ ! ਬੂੰਦਨ ਮੇਘ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

जोरि घटा घट आए जहा; सखी ! बूंदन मेघ भली छबि पाई ॥

ਬੋਲਤ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਦਾਦਰ ਅਉ; ਘਨ ਮੋਰਨ ਪੈ ਘਨਘੋਰ ਲਗਾਈ ॥

बोलत चात्रिक दादर अउ; घन मोरन पै घनघोर लगाई ॥

ਤਾਹਿ ਸਮੈ ਹਮ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗਿ; ਖੇਲਤ ਥੀ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਈ ॥

ताहि समै हम कानर के संगि; खेलत थी अति प्रेम बढाई ॥

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ; ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੨॥

तउन समै सुखदाइक थी रितु; अउसर याहि भई दुखदाई ॥८७२॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth