ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 339 ਸੁਦਰਸਨ ਨਾਮ ਬ੍ਰਹਮਣੁ ਭੁਜੰਗ ਜੋਨ ਤੇ ਉਧਾਰ ਕਰਨ ਕਥਨੰ ॥ सुदरसन नाम ब्रहमणु भुजंग जोन ते उधार करन कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦਿਨ ਪੂਜਾ ਕੋ ਆਇ ਲਗਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ; ਜੋਊ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਅਤਿ ਕੈ ਹਿਤ ਸੇਵੀ ॥ दिन पूजा को आइ लगियो तिह को; जोऊ ग्वारनीया अति कै हित सेवी ॥ ਜਾ ਰਿਪ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਮਰਿਯੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਗ ਮਾਤ ਅਭੇਵੀ ॥ जा रिप सु्मभ निसु्मभ मरियो; कबि स्याम कहै जग मात अभेवी ॥ ਨਾਸ ਭਏ ਜਗ ਮੈ ਜਨ ਸੋ; ਜਿਨਹੂ ਮਨ ਮੈ ਕੁਪ ਕੈ ਨਹਿ ਸੇਵੀ ॥ नास भए जग मै जन सो; जिनहू मन मै कुप कै नहि सेवी ॥ ਤਾਹੀ ਕੇ ਹੇਤ ਚਲੇ ਤਜਿ ਕੈ; ਪੁਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗੋਪ ਸੁ ਪੂਜਨ ਦੇਵੀ ॥੭੫੭॥ ताही के हेत चले तजि कै; पुरि ग्वारिन गोप सु पूजन देवी ॥७५७॥ ਆਠ ਭੁਜਾ ਜਿਹ ਕੀ ਜਗਿ ਮਾਲੁਮ; ਸੁੰਭ ਸੰਘਾਰਨਿ ਨਾਮ ਜਿਸੀ ਕੋ ॥ आठ भुजा जिह की जगि मालुम; सु्मभ संघारनि नाम जिसी को ॥ ਸਾਧਨ ਦੋਖਨ ਕੀ ਹਰਤਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਮਾਨਤ ਤ੍ਰਾਸ ਕਿਸੀ ਕੋ ॥ साधन दोखन की हरता; कबि स्याम न मानत त्रास किसी को ॥ ਸਾਤ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲਨ ਸਾਤਨ; ਫੈਲ ਰਹਿਓ ਜਸ ਨਾਮੁ ਇਸੀ ਕੋ ॥ सात अकास पतालन सातन; फैल रहिओ जस नामु इसी को ॥ ਤਾਹੀ ਕੋ ਪੂਜਨ ਦ੍ਯੋਸ ਲਗਿਓ; ਸਭ ਗੋਪ ਚਲੇ ਹਿਤ ਮਾਨਿ ਤਿਸੀ ਕੋ ॥੭੫੮॥ ताही को पूजन द्योस लगिओ; सभ गोप चले हित मानि तिसी को ॥७५८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਹਾਰੁਦ੍ਰ ਅਰੁ ਚੰਡਿ ਕੇ; ਚਲੇ ਪੂਜਬੇ ਕਾਜ ॥ महारुद्र अरु चंडि के; चले पूजबे काज ॥ ਜਸੁਧਾ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਅਉ; ਸੰਗ ਲੀਏ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ॥੭੫੯॥ जसुधा त्रीया बलिभद्र अउ; संग लीए ब्रिजराज ॥७५९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪੂਜਨ ਕਾਜ ਚਲੈ ਤਜ ਕੈ ਪੁਰ; ਗੋਪ ਸਭੈ ਮਨ ਮੈ ਹਰਖੇ ॥ पूजन काज चलै तज कै पुर; गोप सभै मन मै हरखे ॥ ਗਹਿ ਅਛਤ ਧੂਪ ਪਚਾਮ੍ਰਿਤ ਦੀਪਕ; ਸਾਮੁਹੇ ਚੰਡਿ ਸਿਵੈ ਸਰਖੇ ॥ गहि अछत धूप पचाम्रित दीपक; सामुहे चंडि सिवै सरखे ॥ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭੇ ਤਿਨ ਕੋ; ਦੁਖ ਥੇ ਜੁ ਜਿਤੇ, ਸਭ ਹੀ ਘਰਖੇ ॥ अति आनंद प्रापति भे तिन को; दुख थे जु जिते, सभ ही घरखे ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਅਹੀਰਨ ਕੇ ਜੁ ਹੁਤੇ; ਸੁਭ ਭਾਗ ਘਰੀ ਇਹ ਮੈ ਪਰਖੇ ॥੭੬੦॥ कबि स्याम अहीरन के जु हुते; सुभ भाग घरी इह मै परखे ॥७६०॥ ਏਕ ਭੁਜੰਗਨ ਕਾਨ੍ਹ ਬਬਾ ਕਹੁ; ਲੀਲ ਲਯੋ ਤਨ ਨੈਕੁ ਨ ਛੋਰੈ ॥ एक भुजंगन कान्ह बबा कहु; लील लयो तन नैकु न छोरै ॥ ਸ੍ਯਾਹ ਮਨੋ ਅਬਨੂਸਹਿ ਕੋ ਤਰੁ; ਕੋਪ ਡਸਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਜੋਰੈ ॥ स्याह मनो अबनूसहि को तरु; कोप डसियो अति ही करि जोरै ॥ ਜਿਉ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਲਾਤਨ ਮਾਰਤ; ਜੋਰ ਕਰੈ ਅਤਿ ਹੀ ਝਕ ਝੋਰੈ ॥ जिउ पुर के जन लातन मारत; जोर करै अति ही झक झोरै ॥ ਹਾਰਿ ਪਰੇ ਸਭਨੋ ਮਿਲਿ ਕੈ; ਤਬ ਕੂਕ ਕਰੀ ਭਗਵਾਨ ਕੀ ਓਰੈ ॥੭੬੧॥ हारि परे सभनो मिलि कै; तब कूक करी भगवान की ओरै ॥७६१॥ ਗੋਪ ਪੁਕਾਰਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਕੈ; ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਯੈ ! ॥ गोप पुकारत है मिलि कै; सभ स्याम कहै मुसलीधर भयै ! ॥ ਦੋਖ ਕੋ ਹਰਤਾ ! ਕਰਤਾ ਸੁਖ ! ਆਵਹੁ ਟੇਰਤ ਦੈਤ ਮਰਯੈ ॥ दोख को हरता ! करता सुख ! आवहु टेरत दैत मरयै ॥ ਮੋਹਿ ਗ੍ਰਸਿਯੋ ਅਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਡੇ; ਹਮ ਰੋਵਹਿ, ਯਾ ਬਧਿ ਕਾਰਜ ਕਯੈ ॥ मोहि ग्रसियो अहि स्याम बडे; हम रोवहि, या बधि कारज कयै ॥ ਰੋਗ ਭਏ ਜਿਮ ਬੈਦ ਬੁਲਈਅਤ; ਭੀਰ ਪਰੇ ਜਿਮ ਬੀਰ ਬੁਲਯੈ ॥੭੬੨॥ रोग भए जिम बैद बुलईअत; भीर परे जिम बीर बुलयै ॥७६२॥ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਹਰਿ ਬਾਤ ਪਿਤਾ; ਉਹ ਸਾਪਹਿ ਕੋ ਤਨ ਛੇਦ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥ सुनि स्रउनन मै हरि बात पिता; उह सापहि को तन छेद करिओ है ॥ ਸਾਪ ਕੀ ਦੇਹ ਤਜੀ ਉਨ ਹੂੰ; ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥ साप की देह तजी उन हूं; इक सुंदर मानुख देह धरिओ है ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸ ਉਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਨੈ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਓ ਹੈ ॥ ता छबि को जस उच महा; कबि नै बिधि या मुख ते उचरिओ है ॥ ਮਾਨਹੁ ਪੁੰਨਿ ਪ੍ਰਤਾਪਨ ਤੇ; ਸਸਿ ਛੀਨ ਲਯੋ ਰਿਪੁ ਦੂਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥੭੬੩॥ मानहु पुंनि प्रतापन ते; ससि छीन लयो रिपु दूर करिओ है ॥७६३॥ ਬਾਮਨ ਹੋਇ ਗਯੋ ਸੁ ਵਹੈ; ਫੁਨਿ ਨਾਮ ਸੁਦਰਸਨ ਹੈ ਪੁਨਿ ਜਾ ਕੋ ॥ बामन होइ गयो सु वहै; फुनि नाम सुदरसन है पुनि जा को ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਹਸਿ ਕੈ; ਤਿਹ ਸੋ, ਕਹੁ ਰੇ ! ਤੈ ਠਉਰ ਕਹਾ ਕੋ? ॥ कान्ह कही बतीया हसि कै; तिह सो, कहु रे ! तै ठउर कहा को? ॥ ਨੈਨ ਨਿਵਾਇ, ਮਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ; ਸੁ ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਓ ਕਰ ਤਾ ਕੋ ॥ नैन निवाइ, मनै सुख पाइ; सु जोरि प्रनाम करिओ कर ता को ॥ ਲੋਗਨ ਕੌ ਬਰਤਾ, ਹਰਤਾ ਦੁਖ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ, ਪਤਿ ਜੋ ਚਹੁੰ ਘਾ ਕੋ ॥੭੬੪॥ लोगन कौ बरता, हरता दुख; स्याम कहै, पति जो चहुं घा को ॥७६४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |