ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 310 ਰਾਧੇ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥ राधे बाच गोपिन सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਪੇਖਿ ਹਸੀ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੈ ॥ ब्रिखभानु सुता हरि पेखि हसी; इह भांति कहियो संग ग्वारिन कै ॥ ਸਮ ਦਾਰਿਮ ਦਾਤ ਨਿਕਾਸ ਕਿਧੋ; ਸਮ ਚੰਦ ਮੁਖੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਰਨ ਕੈ ॥ सम दारिम दात निकास किधो; सम चंद मुखी ब्रिज बारन कै ॥ ਹਮ ਅਉ ਹਰਿ ਜੀ ਅਤਿ ਹੋਡ ਪਰੀ; ਰਸ ਹੀ ਕੇ ਸੁ ਬੀਚ ਮਹਾ ਰਨ ਕੈ ॥ हम अउ हरि जी अति होड परी; रस ही के सु बीच महा रन कै ॥ ਤਜਿ ਕੇ ਸਭ ਸੰਕਿ ਨਿਸੰਕ ਭਿਰੋ ਸੰਗ; ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੈ ॥੫੪੪॥ तजि के सभ संकि निसंक भिरो संग; ऐसे कहियो हसि ग्वारिन कै ॥५४४॥ ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਜਈ ॥ हसि बात कही संग गोपिन के; कबि स्याम कहै ब्रिखभानु जई ॥ ਮਨੋ ਆਪ ਹੀ ਤੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੁ ਰਚੀ; ਰੁਚਿ ਸੋ ਇਹ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਮਈ ॥ मनो आप ही ते ब्रहमा सु रची; रुचि सो इह रूप अनूप मई ॥ ਹਰਿ ਕੋ ਪਿਖਿ ਕੈ ਨਿਹੁਰਾਇ ਗਈ; ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਭਾਖ ਦਈ ॥ हरि को पिखि कै निहुराइ गई; उपमा तिह की कबि भाख दई ॥ ਮਨੋ ਜੋਬਨ ਭਾਰ ਸਹਿਯੋ ਨ ਗਯੋ; ਤਿਹ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਭਾਮਿਨਿ ਨੀਚਿ ਭਈ ॥੫੪੫॥ मनो जोबन भार सहियो न गयो; तिह ते ब्रिज भामिनि नीचि भई ॥५४५॥ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲਿ ਰਾਸ ਕੋ ਖੇਲ ਕਰੈ; ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਤੇ ॥ सभ ही मिलि रास को खेल करै; सभ ग्वारनिया अति ही हित ते ॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਸੁਭ ਸਾਜ ਸਜੇ; ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਸਾਜ ਸਭੈ ਸਿਤ ਤੇ ॥ ब्रिखभानु सुता सुभ साज सजे; सु बिराजत साज सभै सित ते ॥ ਫੁਨਿ ਊਚ ਪ੍ਰਭਾ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਨ ਕੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਚਾਰ ਕਹੀ ਚਿਤ ਤੇ ॥ फुनि ऊच प्रभा अति ही तिन की; कबि स्याम बिचार कही चित ते ॥ ਉਤ ਤੇ ਘਨਸ੍ਯਾਮ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ; ਹਰਿ ਰਾਧਿਕਾ ਬਿਦੁਲਤਾ ਇਤ ਤੇ ॥੫੪੬॥ उत ते घनस्याम बिराजत है; हरि राधिका बिदुलता इत ते ॥५४६॥ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਤਹਿ ਖੇਲਤ ਰਾਸਿ; ਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਖੀਯਾ ਸੰਗ ਲੈ ॥ ब्रिखभानु सुता तहि खेलत रासि; सु स्याम कहै सखीया संग लै ॥ ਉਤ ਚੰਦ੍ਰ ਭਗਾ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ; ਤਨ ਚੰਦਨ ਕੇ ਸੰਗ ਲੇਪਹਿ ਕੈ ॥ उत चंद्र भगा सभ ग्वारिन को; तन चंदन के संग लेपहि कै ॥ ਜਿਨ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸੁੰਦਰ ਰਾਜਤ; ਛਾਜਤ ਗਾਮਨਿ ਪੈ ਜਿਨ ਗੈ ॥ जिन के म्रिग से द्रिग सुंदर राजत; छाजत गामनि पै जिन गै ॥ ਮਨਿ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਨਹਿ ਚੰਦ ਕੀ; ਚਾਦਨੀ ਜੋਬਨ ਵਾਰਨ ਮੈ ॥੫੪੭॥ मनि यौ उपजी उपमा नहि चंद की; चादनी जोबन वारन मै ॥५४७॥ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਪ੍ਰਤਿ ॥ चंद्रभगा बाच राधे प्रति ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਤੀਯਾ ਫੁਨਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖ ਤੇ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੋ ॥ बतीया फुनि चंद्रभगा मुख ते; इह भांति कही ब्रिखभान सुता सो ॥ ਆਵਹੁ ਖੇਲ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸੋ; ਹਮ ਨਾਹਕ ਖੇਲ ਕਰੋ ਤੁਮ ਕਾ ਸੋ ॥ आवहु खेल करे हरि सो; हम नाहक खेल करो तुम का सो ॥ ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਉਪਜੀ ਹੈ ਜੋਊ ਅਪਨੇ ਮਨੂਆ ਸੋ ॥ ता की प्रभा कबि स्याम कहै; उपजी है जोऊ अपने मनूआ सो ॥ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਜੋਤਿ ਤਰਈਯਨ ਕੀ; ਛਪਗੀ ਦੁਤਿ ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਕਲਾ ਸੋ ॥੫੪੮॥ ग्वारिन जोति तरईयन की; छपगी दुति राधिका चंद्रकला सो ॥५४८॥ ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥ राधे बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੁਨਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਕੀ ਸਭੈ ਬਤੀਯਾ; ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਤਬ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥ सुनि चंद्रभगा की सभै बतीया; ब्रिखभान सुता तब ऐसे कहियो है ॥ ਯਾਹੀ ਕੇ ਹੇਤ ਸੁਨੋ ਸਜਨੀ ! ਹਮ ਲੋਕਨ ਕੋ ਉਪਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਹੈ ॥ याही के हेत सुनो सजनी ! हम लोकन को उपहास सहियो है ॥ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨਿ ਰਾਸ ਕਥਾ; ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਹਮ ਧ੍ਯਾਨ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥ स्रउनन मै सुनि रास कथा; तब ही मन मै हम ध्यान गहियो है ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਖੀਆ ਪਿਖ ਕੈ; ਹਮਰੇ ਮਨ ਕੋ ਤਨ ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੫੪੯॥ स्याम कहै अखीआ पिख कै; हमरे मन को तन मोहि रहियो है ॥५४९॥ ਤਬ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ; ਸਜਨੀ ! ਹਮਰੀ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ तब चंद्रभगा इह भांति कहियो; सजनी ! हमरी बतीआ सुनि लीजै ॥ ਦੇਖਹੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ; ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਕੇ ਪਿਖਏ ਫੁਨਿ ਜੀਜੈ ॥ देखहु स्याम बिराजत है; जिह के मुख के पिखए फुनि जीजै ॥ ਜਾ ਕੇ ਕਰੇ ਮਿਤ ਹੋਇ ਖੁਸੀ; ਸੁਨੀਐ ਉਠ ਕੈ ਸੋਊ ਕਾਜ ਕਰੀਜੈ ॥ जा के करे मित होइ खुसी; सुनीऐ उठ कै सोऊ काज करीजै ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਰਾਧੇ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੋ; ਅਬ ਚਾਰ ਭਈ ਤੁ ਬਿਚਾਰ ਨ ਕੀਜੈ ॥੫੫੦॥ ताही ते राधे कहो तुम सो; अब चार भई तु बिचार न कीजै ॥५५०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |